Wound (2010)

Regie: David Blyth | 77 minuten | fantasie, horror | Acteurs: Kate O’Rourke, Te Kaea Beri, Campbell Cooley, Sandy Lowe, Brendan Gregory, Ian Mune, Maggie Tarver, Chrystal Ash, Matt Easterbrook, Omar Al-Sobky, Andy Sophocleous, Christina Cortesi, Heath Mortlock, Richard S.J. Scholes

Wat een hoop controverse al niet kan doen. Nieuw-Zeelandse moraalridders wilden ‘Wound’ verbieden wegen “te gewelddadig en controversieel.” Vervolgens werd de film op talloze websites als “schokkend” en “ extreem” bestempeld. Wat de film nóg interessanter maakte was het feit dat de meningen enorm verdeeld zijn. Of je vindt het helemaal niets of loopt weg met deze arthousehorror. Een tussenweg lijkt er niet te zijn. Regisseur David Blyth lacht hoe dan ook in zijn vuistje, want ‘Wound’ vergaarde veel publiciteit. En publiciteit levert nieuwsgierigheid op. Nieuwsgierigheid zorgt voor publiek en publiek is geld. Kassa!

David Blyth is geen onbekende in het griezelgenre. In 1984 blikte hij het obscure ‘Death Warmed Up’ in, de eerste splatterhorrorfilm van Nieuw-Zeeland. Pas drie jaar later verscheen Peter Jacksons ‘Bad Taste’, die wél (internationale) bekendheid vergaarde. Terwijl de faam van zijn landgenoot steeds verder steeg, bleef Blyth in de marge werken. Op zijn CV staan onder meer een paar afleveringen van ‘The Mighty Morphing Power Rangers’. Een regisseur moet ook eten, toch? Nu is Blyth terug met een eigen film. Correctie: een eigen controversiële film. En dat is dus ‘Wound’.

‘Wound’ gaat over Susan (Kate O’Rourke), een breekbare vrouw met een duister verleden. Haar vader heeft haar seksueel misbruikt en sindsdien (over)leeft ze op medicijnen. Als ineens Tanya (Te Kaea Beri) op de stoep staat, verandert Susans bestaan op slag. Het meisje zegt haar dochter te zijn. Maar had Susan haar dochter niet voor dood achter gelaten? Bestaat Tanya wel echt en hoe vertel je een kind dat haar vader tevens haar opa is? Susans wereld stort in.

Het is vanaf de eerste scène al duidelijk dat Blyth geen ‘gewone’ horrorfilm wilde maken. Een echt plot is in ‘Wound’ niet aanwezig. Het lijkt erop alsof de regisseur zijn cast zo veel mogelijk laat improviseren. Ook op visueel vlak bewandelt ‘Wound’ onconventionele paden.
Blyth maakt gebruik van beveiligingscamera’s, wat een surreële, documentaireachtige sfeer oplevert. Ook volgen scènes elkaar op fragmentarische wijze op. Informatie wordt mondjesmaat vrijgegeven, zodat je steeds goed op moet letten. De personages worden niet netjes voorgesteld en wat hun functie in het verhaal is, wordt nooit direct duidelijk. Deze vervreemdende vertelstructuur heeft veel weg van het werk van David Lynch.

Lynch’s latere werk werd door sommige critici afgedaan als ‘artyfarty’. Raar doen om het raar doen. Blyth’s laatste bijdrage valt zeker onder die categorie. De vreemde sfeer is ongemakkelijk, maar op den duur gaan de warrige vertelstructuur en de gekunstelde camerastandpunten tegen staan. ‘Wound’ wordt dan ook saai. En dat is jammer, want als zelfs het fenomenale acteerwerk van O’Rourke je niet meer bij de les kan houden is het goed mis. De actrice gaat erg diep voor haar rol en ze weet zonder veel woorden een geknakte vrouw neer te zetten. Haar spel houdt ‘Wound’ enigszins overeind. Kaea Beri is niet slecht, maar ze krijgt weinig te doen. Dit is de film van O’Rourke en hopelijk krijgt ze naar aanleiding van deze geweldige acteerprestatie meer (en betere) films aangeboden.

Tsja, dan nog de controverse. Er zitten een paar brute geweldsscènes in deze film (aan het begin en tegen het einde), maar diehard gorehounds zijn erger gewend. ‘Wound’ is rauw en hard, maar heeft een karig budget en dat resulteert in ongeloofwaardige scènes. Oké, fans van glossy Hollywoodhorror zullen wel schrikken van een bruut fragment waarin een (duidelijk) rubber penis wordt afgeknipt en een passage waarin een pijnlijke bevalling te zien is, maar voor doorgewinterde genrefans zal het vooral nep overkomen. De controverse is een beetje overdreven, want er zijn ergere films op de markt.

Blyth’s poging tot arthousehorror is dapper, maar helaas niet overtuigend. Met een rianter budget en met meer sturing had dit een genreklassieker kunnen worden. Nu is het een interessante mislukking geworden.

Frank v.d. Ven

‘Wound’ verschijnt dinsdag 2 oktober 2012 op DVD.