Written By-Joi sun ho (2009)
Regie: Ka-Fai Wai | 85 minuten | drama, fantasie | Acteurs: Ching Wan Lau, Kelly Lin, Jo Kuk, Mia Yam, Man-Wai Wong, Ying-kit Chung, Amy Kwok, Mimi Lo, Chung-man Pow, Shuk-man Yeung, Yaqi Zeng, Bun Yuen
Als je de samenvatting van ‘Written By’ leest, verwacht je een standaard geestenthriller waar Aziatische cineasten patent op lijken te hebben. In dit geval heb je het mis, want deze film is anders. Echt anders.
Regisseur Ka-Fai Wai verhaalt over een gezin dat met een tragisch verlies te kampen heeft. Als de vader (Lau Ching-Wan) overlijdt tijdens een auto-ongeluk, laat hij een vrouw (Kelly Lin) en dochter (Mia Yam) achter. Tien jaar later is de moeder nog steeds ontroostbaar. De dochter, blind geworden door de crash, heeft haar leven weer opgepakt. De twee overlevenden proberen hun verdriet te verwerken door een boek te schrijven. In deze roman heeft de vader het ongeluk wel overleefd, maar zijn moeder en dochter dood. De film vertelt een verhaal in een verhaal en springt terug in de tijd. De scheidslijn tussen realiteit en fantasie is flinterdun, dus je zult moeten puzzelen om het verhaal volledig te kunnen doorgronden.
‘Written By’ gaat over verdriet, zingeving, berusting en acceptatie. Genoeg ingrediënten om van een geslaagde en uitdagende film te kunnen spreken dus. Helaas is dat niet het geval. Het verhaal zit goed in elkaar, maar de uitwerking laat te wensen over.
Visueel gezien is deze film bijzonder gedateerd. Vrolijk kleurgebruik kan niet verhullen dat de decors sober zijn en er weinig opmerkelijks te zien is. De statische camerastandpunten zijn ook niet erg boeiend en de overdadige soundtrack is ook niet erg aantrekkelijk. Op zich niet zo bezwaarlijk, mits het acteerwerk te pruimen is. De cast is niet slecht, maar hun theatrale manier van acteren zal voor de doorsnee Westerling erg wennen zijn. Soms doet de film denken aan een Chinese opera. Het is dat de handgebaren niet zo overdreven zijn, maar de soapachtige taferelen worden traag en met een te grote schep melodrama overgoten. Een meer ingetogen manier van acteren zou dit bitterzoete verhaal veel beter hebben gedaan.
Frank v.d. Ven