Yogi Beer-Yogi Bear (2010)
Regie: Eric Brevig | 83 minuten | animatie, komedie, avontuur | Originele stemmencast: Dan Aykroyd, Christine Taylor, Justin Timberlake, Tom Cavanagh, Anna Faris, Nathan Corddry, Andrew Daly, Dean Knowsley, T.J. Miller, Jennessa Rose, Barry Duffield, Tom Kay
Na ‘Scooby Doo’ en ‘The Flintstones’ is ook Hanna-Barbera’s ‘Yogi Bear’ in de tijdmachine gestopt en als speelfilm in de huidige tijd opgedoken. In 3D uiteraard en dit keer niet volledig geanimeerd: de beer die slimmer is dan gewone beren verschijnt naast echte acteurs op het witte doek. Vriendje Boo-Boo en Ranger Smith, met wie Yogi Beer een al jarenlange haat-liefde verhouding heeft, zijn ook van de partij. Na al die jaren blijkt de formule nog steeds te werken en is de koddige maar ook irritante beer nog steeds in staat kinderen te vermaken.
Meekijkende ouders die Yogi Beer nog kennen van de tekenfilmreeks zullen gerustgesteld constateren dat de beer, ondanks zijn CGI uiterlijk, van binnen nauwelijks veranderd is. Hij is nog steeds obsessief bezig het eten van de parkbezoekers te stelen en wordt daarbij nog altijd bijgestaan, zij het met tegenzin, door zijn kleine berenvriendje Boo-Boo. Ranger Smith (Tom Cavanagh) probeert Yogi met een laatste waarschuwing het rechte pad op te sturen, maar al gauw wordt hij afgeleid door de komst van de blonde documentairemaakster Rachel (Anna Faris) naar Yellystone Park. Rachel heeft net een tijd bij gorilla’s doorgebracht, maar wil graag aansluitend een documentaire over Yogi maken, omdat een pratende beer toch wel erg zeldzaam is. Dat zij eigenlijk de enige in het verhaal is die Yogi en Boo-Boo een opzienbarend fenomeen vindt, is wel wat vreemd, maar doet voor het verhaal verder niet ter zake. Ondertussen maken we ook kennis met de op macht beluste burgemeester Brown, die ambities heeft als gouverneur, maar geconfronteerd wordt met een flink financieel tekort. Dat moet zo vlak voor de verkiezingen natuurlijk even rechtgetrokken worden. In het verkopen van Jellystone Park als landbouwgrond ziet hij zijn redding. Ranger Smith moet alles op alles zetten om het park binnen een week rendabel te krijgen. Met hulp van Rachel moet dat toch lukken? Yogi heeft zelf ook wel een idee om bezoekers te vermaken. Als dat maar goed gaat…
Natuurlijk, het scenario blinkt nergens uit in originaliteit: alle plotelementen zijn zo uit andere scripts van kinderfilms overgeheveld. Vooral de oplossing om het bedreigde natuurgebied uiteindelijk toch te redden, is wel heel erg versleten. Alleen al in Nederland zijn er voorbeelden te over waarbij dit gebruikt is, neem bijvoorbeeld ‘Pluk van de Petteflet’ of ‘Ernst en Bobbie’. Toch kun je de makers dit gebrek aan inventiviteit vergeven, omdat ‘Yogi Beer’ verder gewoon een grappige en vooral een onschuldige kinderfilm is. De humor is nooit over de top en gaat nergens over de schreef. Er worden geen grappen gemaakt ten koste van wie dan ook, en de vaak in dit soort films voorkomende poep- en plashumor is volledig achterwege gelaten, een verademing! De scènes met Yogi en Boo-Boo zijn het grappigst en zullen kinderen laten schateren om de gekke fratsen waarin het duo verzeild raakt. Daarnaast is de goed verzorgde animatie prima geïntegreerd met de live action beelden.
De leukste rol bij de menselijke acteurs is weggelegd voor Anna Faris, die met haar maffe gezichtsuitdrukkingen en dito geluiden de show steelt. Haar personage Rachel is een buitenbeentje, en Faris doseert haar excentrieke trekjes zo goed, dat Rachel geloofwaardig blijft en nergens belachelijk of té komisch wordt. Jammer genoeg is Tom Cavanagh geen aanwinst voor de film. De chemie met Faris ontbreekt, maar ook in de scènes zonder haar irriteert hij eerder dan dat hij amuseert. Maar de jonge filmkijker zal daar niet om geven.
De 3D voegt niet heel erg veel toe aan de film, maar het wordt gelukkig niet overdreven. Sporadisch wordt er iets richting het publiek gelanceerd en die paar keren dat het gebeurt is het wel effectief. ‘Yogi Beer’ is prima tijdsbesteding voor je kroost en grote kans dat je de film zelf zonder gekromde tenen uit zult zitten.
Monica Meijer
Waardering: 3
Bioscooprelease: 16 februari 2011