Zeezucht (2015)

Regie: Marlies van der Wel | 11 minuten | korte film, animatie

Marlies van der Wel maakte in twee jaar tijd drie trips door Nederland, om kilometers strand af te jutten. De spulletjes die ze vond, gebruikte ze op inventieve wijze in haar charmante animatiefilm ‘Zeezucht’ (2015): in een collage, gecombineerd met haar karakteristieke artwork. Uren van schrijven, schetsen, verven, tekenen en verder uitwerken tot een animatiefilmpje van zo’n elf minuten volgden. “Grappig genoeg was het net zoals bij Jonas (de hoofdpersoon uit haar film, red.), alles wat ik gedurende de afgelopen twee jaar heb gemaakt, wat mijn ‘happy end’ mogelijk maakte,” licht ze toe. “k wist niet hoe het einde van de film eruit zou zien, tot de laatste twee weken van de productie. Toen vond ik mijn grote vis.”

‘Zeezucht’ is een prachtig staaltje handgeschilderd vakwerk waarin Marlies haar geheel eigen stijl en aanpak kan etaleren. Centraal staat de betovering van de wereld onder water, de onverzettelijkheid van de hoofdpersoon en het navolgen van een grote droom. Vanaf het moment dat Jonas als kind de zee ziet, weet hij het: dit is zijn thuis. Niet om er naar te kijken, in te zwemmen of op te varen. Nee, hij wil één zijn met de zee, en er nooit meer uit. Zijn leven lang jut hij het strand af, op zoek naar voorwerpen om bizarre installaties mee te bouwen die hem op weg moeten helpen naar een nieuw leven tussen de vissen. Nu Jonas oud is moet hij de beperkingen van zijn uitvindingen en lichaam onder ogen zien. De tijd begint te dringen om zijn droom nog waar te maken…

Jonas is het toonbeeld van volharding: hoewel de kans dat hij zijn droom waar kan maken vrij klein is, zet hij een leven lang alles opzij om een leven in de zee mogelijk te maken. Door tegenslagen laat deze optimist pur sang zich niet uit het veld slaan. Zijn uitvindingen zijn tijdens zijn kinderjaren nog vrij eenvoudig, ze worden steeds complexer naarmate Jonas ouder wordt. Vindingrijkheid kan dit sympathieke mannetje ook al niet ontzegd worden. De vissers die hem steeds zien falen, zijn totaal niet geïnteresseerd in de schoonheid van de oceaan; ze hebben geen idealen en willen alleen maar consumeren. Van der Wel gaf ze allemaal hetzelfde uiterlijk, om zo hun eendimensionale blik op de wereld te onderstrepen.

‘Zeezucht’, oftewel ‘heimwee naar de zee’, verdiende geheel terecht de Vakprijs voor Nederlandse animatie op het Holland Animation Film Festival 2016. Niet alleen is de film uitzonderlijk knap en origineel gemaakt, er spreekt ook heel veel liefde uit. Van de maakster voor haar werk, voor de zee in al haar schoonheid en voor haar onverzettelijke hoofdrolspeler Jonas. Hij is een man van weinig woorden, maar die heeft hij dan ook niet nodig. Uit een enkel gebaar of een kleine beweging halen we al zijn emoties. Het verhaaltje, in al zijn eenvoud, spreekt tot de verbeelding. Een vleugje humor en een snufje melancholie maken dit piepkleine meesterwerkje helemaal af.

Patricia Smagge

Waardering: 4.5