Zombie Strippers! (2008)

Regie: Jay Lee | 94 minuten | horror, komedie | Acteurs: Jenna Jameson, Robert Englund, Roxy Saint, Joey Medina, Shamron Moore, Penny Drake, Jennifer Holland, John Hawkes, Jeannette Sousa, Whitney Anderson, Carmit Levité, Calvin Green, Zak Kilberg, Catero Colbert, Jen Alex Gonzalez

Zoals uit de titel al af te leiden valt is ‘Zombie Strippers’ een film over schaars geklede vrouwelijke ondoden die zich tegoed aan hun klandizie. De film speelt zich af in de nabije toekomst die er voor de Verenigde Staten niet al te florissant uitziet. President George W. Bush is inmiddels aan zijn vierde termijn bezig, een ontwikkeling die ertoe geleid heeft dat Amerika zich niet alleen meer zorgen hoeft te maken over de brandhaarden Afghanistan en Irak, maar tevens in oorlog is met onder meer Syrië, Libanon, Venezuela, Frankrijk en zelfs de eigen staat Alaska. Om het Amerikaanse leger getalsmatig op peil te houden, heeft de regering een onderzoekslaboratorium in het leven geroepen om dode soldaten weer tot leven te wekken en zo een divisie ondode supermilitairen in het leven te roepen. Het zal niemand verbazen dat dit experiment gigantisch in het honderd loopt als een van de zombiesoldaten weet te ontsnappen en domicilie zoekt in de nabijgelegen stripclub Rhino’s. Zijn eerste slachtoffer is stripper Kat, die al snel verandert in een bloeddorstige, maar tevens uiterst lenige en populaire ondode paaldanseres.

Zoals de titel en bovengenoemde beschrijving al doen vermoeden, hebben we hier niet te maken met een film die zal dingen naar de gunsten van de serieuze en meer gesofisticeerde filmcritici. ‘Zombie Strippers’ is in veel opzichten gewoon een goedkope pulpfilm met dito dialogen, acteerwerk en verhaaltechnische ontwikkelingen. De makers zijn zich hier echter terdege van bewust en zijn ook duidelijk nooit van plan geweest om een kwaliteitsprent te maken of bakken met geld te verdienen. Het resultaat is een film die het midden houdt tussen een zwarte komedie, een (soms hilarische) parodie op het zombiegenre en een zeer plastisch horrorspektakel. De grote kracht van ‘Zombie Strippers’ is dat de prent zichzelf nergens te serieus neemt. Dit blijkt wel uit het feit dat ex-pornoster Jenna Jameson een prominente rol voor haar rekening neemt. Qua acteerwerk is het natuurlijk allemaal erg mager wat deze dame laat zien, maar ze slaagt er wel in om een aardige parodie op het beroep stripper en haar eigen persoontje neer te zetten. Zo vult het door Jameson gespeelde personage bijvoorbeeld haar tussenuren met het lezen van en het citeren uit de verzamelde werken van de Duitse filosoof Friedrich Nietzsche. Het valt sowieso op dat de makers regelmatig verwijzen naar filosofen of filosofische zinsneden, onder meer door het verhaal te situeren in het (waarschijnlijk fictieve) plaatsje Sartre in de staat Nebraska. De show wordt echter gestolen door veteraan Robert Englund, die zich in deze productie als een vis in het water lijkt te voelen. Hij speelt de cynische, aan smetvrees (!) lijdende eigenaar van de stripclub Rhino’s. Englund speelt een ongelofelijk fout personage, dikt zijn rol flink aan, maar weet zijn karakter toch zo vorm te geven dat het nooit te belachelijk of infantiel wordt.

‘Zombie Strippers’ bezit, jawel, ook nog een meer serieuze politieke ondertoon die verpakt is in diverse grappen en subtiele en minder subtiele verwijzingen. Zo krijgen president Bush en de Republikeinen er bijvoorbeeld met name in het begin van de film flink van langs. Niet alle grappen over de in 2008 aftredende president en zijn conservatieve achterban zijn even geslaagd, maar met name de wat subtielere kwinkslagen werken wonderwel. Ook een organisatie als de NRA (National Rifle Association) wordt stevig op de hak genomen in een scène waarin Englund zijn indrukwekkende wapenarsenaal showt, maar vervolgens niet weet hoe hij zijn geweren in de praktijk moet aanwenden. Hij rechtvaardigt dit door te stellen dat lidmaatschap van de NRA je het recht geeft om wapens te bezitten, maar niet inhoudt dat je ook daadwerkelijk moet weten hoe je ermee om moet gaan. De Mexicaanse schoonmaker Paco is tenslotte een welkome kapstok voor een groot aantal grappen over Mexicanen.

Wie een kwalitatief hoogwaardige film wil zien, kan ‘Zombie Strippers’ maar beter overslaan. Als je echter in een melige stemming bent en geen moeite hebt met de nodige liters rondspattend bloed en pikant geklede, op ingewanden beluste paaldanseressen, kan deze film eventueel garant staan voor een aardige kijkervaring. Echt een film voor de ‘liefhebbers’ dus.

Frank Heinen