0,03 Seconde (2017)

Regie: Suzanne Raes | 90 minuten | documentaire, sport | Met: Femke Heemskerk, Ranomi Kromowidjojo, Sharon van Rouwendaal, Sebastiaan Verschuren, Ferry Weertman

Nederlandse topzwemmers op weg naar Rio, interessant kijkvoer voor kenners en voorafgaand aan de Spelen ongetwijfeld voor een breder publiek. De hoofdrolspelers van documentaire ‘0,03 seconde’ zijn immers allen wereldtoppers en interessante persoonlijkheden met een Hollandse nuchterheid en bravoure. De ingetogen drievoudig Olympisch kampioene Ranomi Kromowidjojo heeft wat meer van het een, haar kwikzilverachtige concurrente op de sprint Femke Heemskerk (Olympisch estafettegoud) wat meer van het ander.

Deze tegenpolen hadden gezamenlijk al een interessante – ahum – spetterende docu kunnen opleveren, maar medaillekandidaat Sebastiaan Verschuren mag er ook zijn. Met zijn Europese titel op de 200 meter en Olympisch diploma op de 100 meter vrij, lijkt hij het maximum uit de mogelijkheden te halen. De vierde in kwestie is Sharon van Rouwendaal (inmiddels Olympisch kampioene op de 10 km), wier humor alleen aan haar achternaam al recht doet. Die humor is hard nodig in het serieuze zwemmersbestaan, waar spartanisme en killersinstinct samengaan.

Wat tegenvalt, hoewel de documentairemakers niet te verwijten: in het dagelijks leven zijn de topzwemmers gewone mensen, met een konijn tegen de eenzaamheid. Spraakmakend is eigenlijk alleen dat Verschuren, wanneer er naar gevraagd wordt, het hypothetische overlijden van zijn vriendin ondergeschikt maakt aan Olympische roem. Eigenlijk zou je een shock moeten krijgen als je dat hoort, maar het lijkt eerder botheid dan gedrevenheid. Verschuren is trouwens ook een aardige jongen met hipsterbaard, die hij er uit bijgeloof natuurlijk afscheert als de finaledag is aangebroken.

Aan blanke pit Van Rouwendaal hebben de makers van ‘0,03 seconde’ ook weinig werk gehad, die haarborstelt frustaties gewoon ongecompliceerd van zich af; wat zij wel beter hadden kunnen uitdiepen zijn de flamboyante karakters van Kromo en Heemskerk. De een laat zich niet in het hart kijken, de ander juist teveel en zulke diva’s verdienen het om door een documentairemaker goed boos gemaakt te worden. In al zijn Hollandse opgeruimdheid is deze vaardig gemaakte docu daardoor braver dan beide kampioenes – en vooral de kijkers – verdienen.

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 3

Bioscooprelease: 13 april 2017