2012 (2009)

Regie: Roland Emmerich | 165 minuten | actie, drama, thriller, science fiction | Acteurs: John Cusack, Woody Harrelson, Amanda Peet, Thandie Newton, Oliver Platt, Danny Glover, Chiwetel Ejiofor, John Billingsley, George Segal, Morgan Lily, Agam Darshi, Jimi Mistry, Patrick Bauchau, Thomas McCarthy, Liam James, Johann Urb, Beatrice Rosen, Patrick Gilmore, Anna Mae Routledge, Chin Han, David Richmond-Peck, Alex Zahara, Eve Harlow, Lisa Lu, Marco Khan, Blu Mankuma, Ryan McDonald, Alexandra Castillo, Josh Robert Thompson, Zlatko Buric, Michael Karl Richards, Henry O, Chang Tseng, Jacob Blair, Ron Selmour, Geoff Gustafson, Philippe Haussmann, Eddie Hassell, Raj Lal, Osric Chau, Alexandre Haussmann, Joshua Salvati

Wat moet de regisseur van blockbusters als ‘Independence Day’ (1996) en ‘The Day after Tomorrow’ (2004) met nog een rampenfilm over het mogelijke einde der tijden, met anti-held John Cusack in de hoofdrol nog wel?

Visueel entertainment bieden natuurlijk. En originaliteit? Niet nodig, want het grote publiek laat zich niet makkelijk meer verrassen; geloofwaardigheid? Ook overbodig, want het einde der tijden is – met alle respect voor hen die er wel in geloven – slechts een filmwerkelijkheid.

Humor? Dat helpt veel om het saaie heldendom in dit genre wat op te fleuren. En Roland Emmerich toont gevoel voor ironie in de lichte mix van natuurgeweld, politiek- en maatschappijkritiek die ‘2012’ is geworden. Hoofdrolspeler Jackson Curtis (Cusack) is bijvoorbeeld een held in travestie, gefaald als vader en auteur en opgezadeld met een uitzendbaantje als chauffeur van een verwende Russische miljardair (Zlatko Buric). Dan maar de wereld redden, om tegelijkertijd de man die je plaats in het gezin innam af te troeven en diens plek weer in te nemen.

John Cusack speelt zijn rol met verve en ontspanning: hij past hem dan ook als een handschoen en is bovendien in het sprankelende gezelschap van Amanda Peet. De andere belangrijke verhaallijn – rond de menslievende wetenschapper Adrian Helmsley (gespeeld door de getalenteerde Chiwetel Ejiofor) – is dan weer gevuld met degelijke acteurs als Danny Glover (als de onvermijdelijke president van de VS) en de ondergewaardeerde Oliver Platt (onder andere ‘Frost/Nixon’). En ook visueel vervelen we ons niet met ‘2012’. We denken er niet aan om de wenkbrauwen ook maar een keer te fronsen, wanneer Jackson en zijn ex-gezin (inclusief stiefvader) in een limousine half LA doorkruisen met een scheurende aardkorst achter hen aan, om vervolgens tussen de instortende wolkenkrabbers door in een zakenvliegtuigje weg te vliegen van de wereldramp.

Topsatire, zoals geboden wordt in het even apocalyptische ‘Mars Attacks’, is het ook weer niet – daarvoor wordt qua plot toch een iets te conventionele lijn bewandeld – maar adequaat entertainment biedt ‘2012’ wel. Tegen het einde begint de Hollywoodse hang naar een feelgoodslot de overhand te krijgen en dreigt de film te gaan slepen, maar ‘2012’ is zijn 165 minuten zeker waard, met een bijzondere vermelding voor Woody Harrelson als verwilderde complottheoreticus. Michael Moore had hem in de ‘echte’ wereld niet beter kunnen treffen.

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 3

Bioscooprelease: 11 november 2009