211 (2018)

Regie: York Alec Shackleton | 87 minuten | actie, drama | Acteurs: Nicolas Cage, Sophie Skelton, Michael Rainey Jr., Dwayne Cameron, Weston Cage, Cory Hardrict, Ori Pfeffer, Mark Basnight, Amanda Cerny, Michael Bellisario, Raymond Steers, Derek Horse, Fedi Bashur, Jason Francis, Nick Donadio, Sean James, Aleksander Karastoyanov

Lang, heel lang geleden in een plaats hier ver vandaan leefde een acteur die een Oscar won voor zijn prachtrol in ‘Leaving Las Vegas’. Deze Nicolas Cage was sindsdien een koning in Hollywood. Helaas veranderde er iets in het leven van deze man. Een belastingschuld veranderde deze trotse acteur in een schnabbelende en schmierende parodie. Gedoemd om in zes films per jaar op te duiken om van zijn schulden af te komen, slijt Cage zijn dagen in Tinseltown. Af en toe is hij in een goede rol te zien (‘Joe’ en ‘Kick-Ass’), maar dat is slechts spaarzaam en daardoor extra pijnlijk. Hij kan het wel, maar doet het niet: acteren dus. Zijn bijdrage in ‘211’ gaat wederom de boeken in als een geldklusje. Hopelijk heeft Cage er flink wat aan verdiend, zodat er nog iemand plezier aan heeft beleefd.

‘211’ is zoals dat zo mooi heet gebaseerd op ware feiten. Een uit de hand gelopen bankroof mondt uit in een vuurgevecht dat de geschiedenisboeken ingaat als de langste uit de Amerikaanse historie. Cage speelt Mike Chandler. Deze eerzame diender probeert de schurken te stoppen en zijn gewonde schoonzoon in leven te houden die in het vuurgevecht terecht is gekomen.

Tja. Cage een serieuze rol laten spelen is onbegonnen werk. Deze acteur is gespecialiseerd in een potje overacteren en gaat dit keer ook weer flink over de top. Traditiegetrouw dus. Grappig genoeg is het overdreven spel van Cage het lichtpuntje in deze dodelijk saaie actiefilm. Dialogen bestaan niet in deze productie. Alle handelingen worden woordelijk uitgelegd, voordat ze worden uitgevoerd (“Ga daarheen!”, “Ze zijn gevaarlijk!” en “Pas op!”). De camera heeft ook de hinderlijke gewoonte om net te lang in close up de personage te blijven hangen, waardoor de vaart volledig uit de film is. Na een suffe oneliner blijft de persoon die die saaie zin uitsprak nog even in beeld. Waarschijnlijk om emotie te tonen (die niet te zien is). ‘211’ is traag, ondanks de krappe speelduur van 87 minuten.

Wat het hoogtepunt van de film moet zijn – het vuurgevecht dus – mondt uit in een bloedeloos gebeuren. De schutters staan als lopende schietschijven stil en schieten continue mis. Alsof je naar de oude eighties show ‘The A-Team’ kijkt. Spanning is niet te vinden in deze film. Wat rest is een saaie, veredelde tv-film die het best tot zijn recht komt op een commerciële zender die om middernacht nog een plekje tijd over heeft. Wat dacht je van een uur of 2.11 uur?

Frank v.d. Ven

Waardering: 1

DVD- en blu-ray-release: 27 juli 2018