28 Hotel Rooms (2012)

Regie: Matt Ross | 82 minuten | drama | Acteurs: Marin Ireland, Chris Messina, Robert Deamer, Brett Collier

Wanneer een schrijver uit New York (Chris Messina) en een data-analist uit Seattle (Marin Ireland) op reis in bed verzeilen, bloeit er een vluchtige en intense affaire op. De vrouw (beide protagonisten blijven naamloos) is ongelukkig getrouwd. Ook de man, met een vriendin thuis, is zoekende in het leven. Na die eerste nacht blijven ze elkaar in hotelkamers opzoeken en groeien ze meer en meer naar elkaar toe. Wat begint als een relatie die is gebaseerd op rauwe lust (de seksscènes aan het begin van de film zijn bijvoorbeeld snel georchestreerd en gemonteerd, later worden ze rustiger), wordt er later één op basis van ware liefde. Het wederzijdse begrip wordt steeds groter nu ze elkaar beter leren kennen. Maar kunnen ze de stap nemen om vaarwel te zeggen tegen hun oude veilige bestaan en samen een nieuw leven te beginnen?

De regisseur (Matt Ross) wilde met ’28 Hotel Rooms’  het narratieve experiment aangaan door de authenticiteit van de personages en hun handelingen centraal te stellen. Hiertoe liet hij zijn twee acteurs vrijelijk improviseren. In plaats van dat de acteurs door een scenario werden geleid, maakten ze zelf het verhaal. Tijdens het filmen zelf was er ruimte om de camera’s stil te leggen en in overleg een nieuwe weg in te slaan. Daardoor is de film cinematografisch niet overal even coherent. De (overigens mooie) belichting is stilistisch elke scène weer anders. Elke anonieme hotelkamer krijgt daardoor toch een eigen stijl en gevoel, hetgeen enigszins bijdraagt aan de diversiteit van de film.

’28 Hotel Rooms’ wil echter zo divers zijn dat eigenlijk elk aspect van het relationeel palet aan bod komt. Daardoor is er weinig ruimte voor interpretatie en diepgang. Bovendien wordt de relatie daardoor zo gewoontjes dat er van spanning om betrapt te worden geen sprake meer is. De twee hoofdpersonages belanden uiteindelijk in een sleur die niet vreemd is voor een gangbare relatie, met bijbehorende ruzies, uitgevouwen karakterverschillen en bijpassende onzekerheid. Meer dan een drama over vreemdgaan wordt de film een relatiedrama die te veel van hetzelfde biedt.

Hoewel de twee acteurs de personages na een stroef begin overtuigend neer weten te zetten en de tweestrijd geloofwaardig en met chemie brengen, blijft de plot zo een beetje steken in goede bedoelingen en blijft een beetje oppervlakkig. Omdat ’28 Hotel Rooms’ zich alleen in hotels afspeelt blijft hun belevingswereld afgegrensd van de buitenwereld en maken de twee personages weinig persoonlijke groei door. Bijna alles wat de kijker te weten komt, komt voort uit hun dialoog. Omdat de talking heads van de twee acteurs de boventoon voeren  loopt ’28 Hotel Rooms’ het risico eentonig, repetitief en wars van diepgang te worden. De film had aan kracht kunnen winnen door zo nu en dan juist die dialogen in de schaduw te zetten van het beeld.

Uiteindelijk had Ross ruim 49 uur aan beeldmateriaal. Na een montageperiode van bijna een jaar kwam deze versie van ’28 Hotel Rooms’ uit de bus en werden meer visuele en impressionistische versies afgeschoten ten gunste van deze meer ‘realistische’ aanpak. Ross en zijn acteurs zijn niet te benijden dat ze het experiment zijn aangegaan, maar de vraag is of deze aanpak niet teveel van het goede is geweest en dat meer balans een betere film had op kunnen leveren.

Wouter Los

Waardering: 3

Bioscooprelease: 1 augustus 2013