9 Dragons – 9 Naga (2006)
Regie: Rudi Soedjarwo | 105 minuten | drama, misdaad | Acteurs: Lukman Sardi, Fauzi Baadila, Donny Alamsyah, Ajeng Sardi, Marcel Anthony, Dorman Borisman, Desi Florita
In ‘9 Dragons’ wordt ons het leven getoond in de Indonesische achterbuurten: een leven waarin je doodt of gedood wordt, zo is de boodschap. Marwan is een echte ‘winnaar’ met een gevestigde reputatie als huurmoordenaar. Zijn jeugdvrienden Donny en Lenny gaan dan ook voor hem door het vuur. Marwan is als een grote broer voor ze. Toch wordt die broederband steeds meer op de proef gesteld. Lenny wil zich ontworstelen uit deze gewelddadige omgeving, al is het alleen maar om zijn jongere broertje kansen te bieden om te gaan studeren. Donny is ondertussen hopeloos verliefd op een meisje dat werkt in het café waar hij regelmatig komt. Marwan zelf ontloopt zijn gehandicapte vrouw en zijn zoontje zoveel mogelijk. Ondanks dat, en ook ondanks haar vermoedens over Marwans gewelddadige praktijken, blijft zijn vrouw onvoorwaardelijk van hem houden.
Met deze gegevens als uitgangspunt ontwikkelt zich een voorspelbaar verhaal: de vriendschap tussen de drie mannen krijgt het zwaar te verduren, wat uiteindelijk leidt tot een climax: een onomkeerbaar drama dat de keiharde Marwan dwingt om bij zichzelf te raden te gaan. Dat dit verhaal op zich voorspelbaar verloopt is niet het grootste probleem van deze film: het hoort bij de neo-realistische stijl die in de Aziatische contreien blijkbaar nog altijd populair is. De wijze waarop deze stijl wordt vormgegeven doet ‘9 Dragons’ echter de das om: met veel gevoel voor drama en pathetiek wordt getoond hoe gewelddadig het milieu is waarin de mannen zich bewegen, hoe sterk hun onderlinge band is, en hoe groot Marwans spijt is als hij tot inkeer komt. Vooral dat laatste gegeven wordt tot op de laatste druppel uitgeknepen. Onder begeleiding van (steeds weer hetzelfde) dramatische pianodeuntje zien we close-ups van Marwans betraande en van innerlijke pijn vertrokken gezicht, terwijl hij kijkt naar zijn gehandicapte vrouw of zijn spelende zoontje, of als hij denkt aan de dromen die vriend Lenny met hem gedeeld heeft.
Je zou haast denken dat het drama met opzet zo dik aangezet is, zodat de film een ‘campy’ karakter krijgt, maar dit lijkt niet het geval te zijn. Regisseur Soedjarwo heeft een integere en serieuze film willen maken over het harde leven in de Indonesische sloppenwijken, maar schiet zijn doel totaal voorbij. Het resultaat is niet een film die de keiharde realiteit kaal toont, maar een film die een huurmoordenaar bijna heroïsch afbeeldt. Geen moment weet de film zich te ontworstelen aan de clichés van het genre, waardoor het verhaal volledig doodslaat. Het zou toch mogelijk moeten zijn om thema’s als vriendschap, armoede en opoffering subtieler te verwerken in een film. Het is Soedjarwo in ieder geval niet gelukt. Hoewel het ongetwijfeld ook een kwestie van smaak zal zijn, maakt het gebrek aan subtiliteit en de overdaad aan dramatiek en pathos van ‘9 Dragons’ een draak van een film.
Daniël Brandsema