A casa de Alice-Alice’s House (2007)
Regie: Chico Teixeira | 90 minuten | drama | Acteurs: Carla Ribas, Berta Zemel, Zécarlos Machado, Vincius Zinn, Ricardo Vilaça, Felipe Massuia, Renata Zhaneta, Luciano Quirino
In de eerste scène van ‘A casa de Alice’, zien we het gezin van Alice liggen slapen. De enige die wakker is, is oma (Berta Zemel). Ze is al druk bezig in het appartement, dat -zo blijkt later- er zo netjes uitziet dankzij haar inspanningen. Hiermee wordt de setting van ‘A casa de Alice’ geschetst, een film over het gezin van Alice (Carla Ribas), dat het leven in eerste instantie prima in orde lijkt te hebben. Na verloop van tijd blijkt het gezin toch niet zo perfect als gedacht. Alice is een hardwerkende moeder met een gezin bestaande uit haar man Lindomar (Zecarlos Machado), drie zoons en haar moeder. Ze werkt als nagelstyliste. Haar beste klant is een rijke vrouw, die getrouwd blijkt te zijn met een oude liefde van Alice. Als Alice ontdekt dat haar man is vreemd gegaan met haar veel jongere buurmeisje, spreekt ze met deze oude liefde af.
Het gezin van Alice lijkt behoorlijk egoïstisch. De gezinsleden denken alleen aan hun eigenbelang en vergeten hierbij regelmatig de anderen. Alice’s moeder is de enige die onzelfzuchtig is. Zij zorgt ervoor dat alles in het huis op rolletjes loopt. De andere gezinsleden hebben dit echter niet in de gaten. Lindomar wil zelfs dat ze het huis verlaat, omdat hij vindt dat zijn vrouw en haar moeder te veel samenspannen. Pas als hij Alice’s moeder aan het eind van de film naar een verzorgingshuis brengt, blijkt hoe belangrijk ze eigenlijk was voor het gezin. Teixeira heeft dit op een mooie manier in beeld gebracht, door de film te eindigen zoals deze begonnen is: met beelden van het huis van Alice. Waar het huis aan het begin van de film keurig opgeruimd was, is het huis nu een puinhoop.
‘A casa de Alice’ is het speelfilmdebuut van documentairemaker Chico Teixeira. Het thema van de film lijkt op zijn eerdere documentaires. Teixeira gebruikt zijn kennis van het documentaire maken om van ‘A casa de Alice’ een realistische film te maken. Eén manier om dit te doen, was door de acteurs per dag het script te laten lezen. Op deze manier wisten ze alleen, wat ze die dag zouden spelen en kenden ze hele verhaal niet. Hij liet de acteurs improviseren als ze de tekst niet lekker vonden lopen, net zo lang tot hij zag dat de tekst paste bij het personage.
Teixeira heeft met ‘A casa de Alice’ een mooi portret geschetst van een Braziliaanse familie. Het thema van de film lijkt universeel: de problemen waar je in een gezin tegen aan kan lopen. Toch is ‘A casa de Alice’ wel echt een Braziliaanse film. Met name de manier waarop met seksualiteit wordt omgegaan is typerend. Daarbij oordeelt Teixeira niet over de ontstane situatie, maar laat dit aan de kijker over. Dit maakt dat ‘A casa de Alice’ ontroert.
Wietske Uneken