A Child Is Waiting (1963)
Regie: John Cassavetes | 102 minuten | drama | Acteurs: Burt Lancaster, Judy Garland, Gena Rowlands, Steven Hill, Paul Stewart, Gloria McGehee, Lawrence Tierney, Bruce Ritchey, John Marley, Bill Mumy, Elizabeth Wilson
Dr. Matthew Clark staat aan het hoofd van een kliniek voor zwakbegaafde kinderen. Hij accepteert hun beperkingen, respecteert die zelfs, maar tegelijkertijd wil hij ze zo weerbaar mogelijk maken. Zo zijn er enkele zeer eenvoudige leefregels binnen hun kleine leefgemeenschap waaraan de kinderen zich moeten houden. Daarmee leren ze niet alleen discipline, maar ze leren ook om zich aan te passen aan anderen en niet alleen maar met zichzelf bezig te zijn. Ook wordt er van ze verwacht dat ze zich op een creatieve manier uiten via tekenwerk of het vlechten van mandjes. Op die manier wil hij ze een vegetatief bestaan in de marge besparen. Zijn zelfbedachte, vernieuwende methodes worden niet door iedereen toegejuicht, zo krijgt hij van verschillende kanten kritiek vanwege de hoge kosten die zo’n tehuis met zich meebrengt, afgezet tegen het feit dat deze kinderen geen enkel economisch nut hebben voor de samenleving.
Ook van de nieuwe muziekdocente Jean Hagen krijgt hij kritiek te verduren. Zij vindt de omgang van Clark met de autistische Reuben Widdicombe veel te streng en veel te weinig liefdevol. Zij weet wel wat goed is voor Reuben en hoe ze met hem om moet gaan. Daarom zoekt ze contact met Reubens moeder Sophie (Gena Rowlands) die hem gedurende de twee jaar dat hij in het tehuis verblijft, niet een keer is komen opzoeken. Elke woensdagmiddag zit Reuben gekleed in zijn beste kleren op haar te wachten, net als een paar andere kinderen uit het tehuis die nooit bezoek van familie krijgen. Sophie schrikt van deze poging tot contact, ze denkt dat er iets ernstigs met haar zoon aan de hand is. Met haar nieuwe echtgenoot (Lawrence Tierney) en Reubens zusje Jennie haast ze zich daarom naar het tehuis. De gevolgen van dit bezoek zijn rampzalig, voor iedereen.
In een van zijn eerste grote serieuze rollen laat voormalig acrobaat en western acteur Burt Lancaster zien wat een bijzonder talent hij heeft. Met gemak draagt hij deze film door de integere, kwetsbare manier waarop hij invulling geeft aan zijn rol van directeur aan het hoofd van een verzameling zielige, kansloze wezens, althans, zo lijkt het op het eerste gezicht. De vanzelfsprekende autoriteit en de bevlogenheid van deze idealistisch ingestelde man wens je ieder kind toe, zelfs als ze niets mankeren, laat staan deze kinderen die door hem niet als freaks, maar als volwaardige mensen worden behandeld. Daarbij is het ongelooflijk hoe John Cassavetes hen laat in hun waarde laat, je hoeft echt geen medelijden met ze te hebben als je maar met Clark meekijkt naar wat ze allemaal wel kunnen.
Het spel van Judy Garland is wisselvallig, het is niet duidelijk of dit komt doordat ze er gewoon niet helemaal bij is met haar gedachten of dat dit haar manier is om een door het leven geblutste vrouw weer te geven. Pas tegen het einde, na de loutering, zie je een glimp van haar grote acteertalent, zoals ze dat in ‘A Star Is Born’ (1954) etaleert. Haar falende optreden valt vooral op wanneer ze samen moet spelen met Gena Rowlands. Met orkaankracht wordt ze door Gena Rowlands van het doek gespeeld, met wapperende haren moet ze zich met twee handen aan wat dan ook vastklampen om niet volledig te verdwijnen. Een beetje jammer. Maar dat neemt niet weg dat dit een zeer aangrijpende film is over een bijzonder onderwerp en bijzonder genoeg valt er naast alle ontroering ook nog het nodige te lachen, niet om deze kinderen, maar alleen maar met.
Diana Tjin-A Cheong