A Cure for Wellness (2016)

Recensie A Cure for Welness CinemagazineRegie: Gore Verbinski | 141 minuten | drama, fantasie, horror, science fiction, thriller | Acteurs: Dane DeHaan, Jason Isaacs, Mia Goth, Ivo Nandi, Adrian Schiller, Celia Imrie, Harry Groener, Tomas Norström, Ashok Mandanna, Magnus Krepper, Peter Benedict, Michael Mendl, Maggie Steed, Craig Wroe, David Bishins, Lisa Banes, Carl Lumbly, Tom Flynn, Eric Todd, Jason Babinsky, Johannes Krisch

De jonge en ambitieuze Lockhart (Dane DeHaan) wil opklimmen bij de grote Wall Street firma waar hij werkt. Na zijn jongste promotie krijgt hij een ongebruikelijk verzoek van de raad van bestuur: of hij hun medebestuurder Pembroke (Harry Groener) op wil halen uit een exclusief kuuroord in Zwitserland. Lockhart grijpt dat met beide handen aan, al is het maar omdat de bestuursleden achter Lockharts geknoei met de boeken zijn gekomen – en zijn lot bij het bedrijf afhangt van zijn succes. Uit de toonzetting in een brief van Pembroke aan het bestuur lijkt hij doorgedraaid te zijn en de raad van bestuur zoekt een zondebok. Ideaal voor hen en voor Lockhart dus een extra motivatie om zijn best te doen.

Eenmaal aangekomen in het Zwitserse kasteel blijkt dat niets is wat het lijkt en dat weg gaan uit het kuuroord nog niet zo eenvoudig is als hij aanvankelijk denkt. Als de taxi die hem vanuit het kuuroord vervoert verongelukt na een ongelukkige botsing met een hert, belandt Lockhart met een gebroken been terug in het kasteel. Zijn ontdekkingstocht leidt tot gruwelijke ontdekkingen rond de (bovennatuurlijke) historie van het kuuroord, die vooral draait om een baron uit de 19e eeuw die geobsedeerd was door de gezondheid van zijn vrouw.

‘A Cure for Wellness’ is een niet helemaal gelukte mix van mysterieuze thriller, atmosferische horror en een paar gore en ongemakkelijke scènes. De film is op zijn sterkst als DeHaan het mysterie probeert te ontrafelen en hij tijdens zijn zoektocht naar Pembroke langzaam maar zeker ontdekt wat er schuil gaat achter de oppervlakkige gelukzaligheid en rust van de patiënten. Zeker als het mysterie in eerste instantie alleen maar vergroot wordt. Directeur Volmer (Jason Isaacs) is heel vriendelijk, maar onder zijn fluwelen stem (met Duits accent) is de ijzeren vuist algauw voelbaar. Ook de andere stafleden en sommige patiënten gedragen zich allemaal een tikje vreemd – iets wat ook patiënte Victoria (Celia Imrie) begint op te vallen. Intussen raakt Lockhart gefascineerd door het jonge weesmeisje Hannah (Mia Goth) over wie Volmer zich ontfermd heeft.

De vergelijking met andere (en betere) films dringt zich wel op, waarbij Scorsese’s ‘Shutter Island’ het meest in het oog springt. Al is het maar omdat DeHaan wel wat van Leonardo DiCaprio weg heeft en de plot in de eerste helft overeenkomsten vertoont. Het leentjebuur spelen bij diverse sterke elementen uit andere films en ze met elkaar vermengen, zorgt voor een aantal sterke momenten, maar niet tot een harmonieus geheel. Dat soms per scène een verandering is van stijl, tempo of genre, had een sterkte kunnen zijn, maar werkt hier in het nadeel van de film omdat de makers er niet in slagen om de juiste toon te vinden. Wie overigens gruwelt van glibberige palingen of binnenkort naar de tandarts moet, doet er goed aan om ‘A Cure for Wellness’ eventjes over te slaan.

De film heeft een veel te lange speelduur van 2,5 uur – dat had met gemak een half uur korter gekund – en mist een sterke hoofdpersoon. Dat ligt deels in het flegmatieke spel van DeHaan. Van nature heeft hij een vrij lijzige oogopslag, zijn personage heeft weinig sympathieke eigenschappen en door de apathische manier waarop hij door de gangen van het kasteel dwaalt, is het moeilijk om echt met hem mee te leven. Goth geeft hem beter tegenspel als Hannah, het geheimzinnige meisje dat op de rand van kind en vrouw balanceert.

Ondanks de minpunten is de film echter origineel genoeg om op eigen benen te staan, waarbij regisseur Gore Verbinski zijn visuele registers opentrekt. De film ziet er stilistisch prachtig uit – met veel aandacht voor zelfs de kleinste details. Hoewel de film zich afspeelt in Zwitserland, diende het kasteel Hohenzollern in de Duitse deelstaat Baden-Württemberg als het dramatische decor. De Hohenzollerns waren ooit de machtigste familie van Duitsland en leverde alle keizers, al woonden zij geen van allen ooit op het kasteel zelf. Voor het kasteel is met zijn ondergrondse gangenstelsel, eindeloze rijen behandelkamers en zijn “verboten” afdelingen ook een belangrijke rol weggelegd. Het ziet er allemaal fantastisch uit dankzij het camerawerk – ondersteund door de sfeervolle muziek. De ontknoping zie je in het laatste helft al wel een tijd aankomen en dan is het ondanks alle visuele pracht toch nog best wel een lange zit.

‘A Cure for Wellness’ heeft elementen genoeg om er een loeispannende en ontregelende film van te maken en dat is het vaak ook – maar de delen willen maar niet soepel in elkaar klikken.

Hans Geurts

Waardering: 3

Bioscooprelease: 16 februari 2017
DVD- en blu-ray-release: 21 juni 2017