A Family Quartet (2017)

Regie: Simonka de Jong | 90 minuten | documentaire | Met: Noa Wildschut, Avigal Wildschut

Wat doet het met een gezin als een kind een ongelooflijk talent heeft? Het fraaie ‘A Family Quartet’ volgt de familie Wildschut. Vader is altviolist, moeder noemt zichzelf vioolpedagoge. De liefde voor het snaarinstrument is er ook bij hun twee dochters vanaf jongs af aan met de paplepel ingegoten. De oudste van de twee, Avigal, is geen onverdienstelijke bespeler. Maar het meest begaafd is de jongste telg van de familie: Noa.

Het muzikale wonderkind speelde al op jonge leeftijd haar eerste solo’s voor een groot orkest, behaalt een keur aan prestigieuze prijzen en wint ook in het buitenland aan bekendheid. ‘A Family Quartet’ is daar voor een groot deel bij. De documentaire begint als de immer goedgemutste Noa nog maar elf jaar is en volgt het gezin tot haar veertiende.

Van grote hoogtepunten (de solo-optredens) tot diepe dalen (een lang aanhoudende vingerblessure): alles heeft zijn weerslag op het gezin. Maar net zoals de documentaire beide meisjes de ruimte geeft, zo proberen ook de twee liefhebbende ouders zo goed en kwaad als het kan hun aandacht over hun twee dochters te verdelen. Of dat lukt is aan de toeschouwer. ‘A Family Quartet’ is gefilmd volgens het ‘fly on the wall’-principe. De camera is ten allen tijde objectief. In de drie gefilmde jaren is filmmaker Simonka de Jong er op veel momenten bij, maar alleen om die momenten te registreren. Geen vragende interviews of sturende enscenering. De Jong filmt zoals het gebeurd is. Het beeld (en geluid) spreekt voor zichzelf.

Dat ‘A Family Quartet’ daarbij zoveel ruimte geeft aan de minder getalenteerde, grotere zus is interessant. Hoewel Noa, ondanks haar talent, aldoor oefent, is het contrast met haar zus groot. Avigal worstelt met het bladmuziek, huiswerk en het leven. Zoals een ieder van ons. Juist door dat contrast krijgt het talent van Noa extra cachet. En besef je de emotie van een Braziliaanse jongen, enkele jaren ouder, die een stukje Bach mag spelen met het vroeg volwassen, maar tegelijkertijd verlegen en soms eenzame meisje. De jongen moet alle zeilen bijzetten om niet in huilen uit te barsten. Op zo’n moment vecht je als toeschouwer ook tegen de tranen. Zelden een dergelijk oprecht mooi stukje film gezien.

Een extra lofuiting komt op het conto van het geluidsteam. De veelvuldige vioolklanken, Noa geeft regelmatig een proeve van haar kunnen, komen onberispelijk over op het witte doek. Het mag eigenlijk niet bij dit medium, maar ‘A Family Quartet’ is ook met ogen dicht een betoverende film.

Wouter Los

Waardering: 4.5

Bioscooprelease: 28 september 2017