À l’arraché (1995)

Regie: Christophe Smith | 8 minuten | korte film | Acteurs: Benoît Delépine, Sylvers Bianay-Balcot

Benoit Delépine speelt de hoofdrol in dit korte, luchtige filmpje over een man die zo zijn eigen manier heeft gevonden om met geldproblemen om te gaan: hij probeert overal waar hij kan in een (tijdelijk) onbeheerde auto te stappen en hiermee weg te rijden. Het levert een komisch, al zij het wat onzinnig, filmpje op dat vooral leunt op het hyperactieve gedrag van Delépine en de bizarre, fantasievolle wending halverwege het verhaal.

Delépine heeft een waterdicht plan bedacht: hij verzamelt eerst wat flyers die uit de brievenbussen in het portiek van een flatgebouw steken en doet dan vervolgens net of hij deze overal in de stad uit moet delen en onder de ruitenwissers van auto’s moet stoppen. Om dan vervolgens goed uit te kijken of hij niet ergens in kan stappen.

Na enkele klungelige pogingen lukt het hem wonder boven wonder om, bij een autowasserette, snel een auto, waarvan de eigenaar even is uitgestapt, onder zijn neus vandaan te stelen. Delépine schreeuwt het uit, zo blij is hij dat het eindelijk gelukt is. Na even flink op de gaspedaal te hebben gestaan, doet hij wat rustiger aan in de overtuiging dat hij de eigenaar, die meteen achter hem aangerend kwam, wel lang en breed afgeschud heeft. Maar… niets blijkt minder waar. Als hij in zijn achteruitkijkspiegel kijkt ziet hij de woedende man nog steeds in volle vaart achter hem lopen. Ongelooflijk!

Ongelooflijk, maar niet onmogelijk misschien. Dan nog maar even flink plankglas en ja, voor de zekerheid maar even de snelweg op om absoluut zeker te zijn dat de achtervolger in het stof zal bijten. Maar nee hoor, de onmenselijk snelle sprinter zit nog steeds achter hem aan, als een soort roadrunner uit een Looney Tunes-cartoon. Grappig, wederom.

De adem van de film is alleen niet zo lang als die van de atletische autobezitter. Op een gegeven moment is de grap wel duidelijk en heeft de film ook geen kaarten mee om uit te spelen. De achtervolger laat nog even weten dat hij niet gediend was van de actie van Delépine en dat was het dan. Best geinig, maar geen mooi afgerond verhaal als bijvoorbeeld ‘Ya Basta!’, de korte Franse film die net als deze, commentaar geeft op de economische crisis. Hij begint gewoon ergens in het midden, in volle vaart, en eindigt op dezelfde manier. Weinig mis mee, maar veel meer dan filmisch fast-food is het niet.

Bart Rietvink

‘À l’arraché’ staat als extra op de DVD en blu-ray van ‘Mammuth’.