A Nanny’s Secret – My Nanny’s Secret (2009)
Regie: Douglas Jackson | 91 minuten | thriller | Acteurs: Haylie Duff, Jessica Steen, Eric Johnson, Dillon Casey, Jon McLaren, Stewart Bick, Alex Cardillo, Sophie Gendron, Shawn Lawrence, Tyrone Benskin, Paula Jean Hixson, Paulino Nunes, Cinthia Burke, Angela Galuppo, Alison Graham, Matthew Stefiuk, Luigi Saracino, Richard Alan Nash
Om maar meteen zonder verder dralen met de deur in huis te vallen. ‘A Nanny’s Secret’ is niet bepaald wat je noemt ‘Oscar material’. Logisch ook, want het is een film die bedoeld is om op tv uitgezonden te worden. Kijkers van de commerciële zenders zullen hem wellicht in de nabije toekomst op de beeldbuis aantreffen. Meer verdient dit vehikel ook niet, want echte bioscoopzalen zouden schrikbarend leeg blijven. Het verhaal heeft weinig tot niets om het lijf. Haylie Duff (inderdaad, de zus van Hillary Duff) speelt Claudia. Gelukkig in de liefde (met vriendje Drew, gespeeld door Eric Johnson) en gelukkig met haar baantje als inwonende ‘nanny’ bij de vermogende familie Tyrrell.
Na de dood van haar vader heeft Claudia heel wat te stellen met haar moeilijke broer Carter (Dillon Casey). Hij loopt foute feestjes af, handelt in drugs en is al meerdere keren in de gevangenis beland. Als ze hem voor de zoveelste keer geld leent, is de maat bij vriendje Drew vol. Tot hij bij haar aanklopt voor een grote som geld om een drugsdealer terug te betalen. Claudia, door schade en schande wijs geworden, weigert aan dit verzoek te voldoen. De volgende dag wordt het huis van de Tyrrells gewelddadig beroofd. Claudia verdenkt haar broer, maar beschermt hem door niet alles te vertellen aan de politie.
Wat volgt mondt uit in een zeer voorspelbare afloop. Het is eigenlijk het verhaal van de tien kleine negertjes. O, die heeft het niet gedaan? Dan richten we de focus op vermoedelijke dader nummer twee. Nee, maar ook diens alibi klinkt plausibel. Nou ja, dan maar eindigen met dader nummer drie en de onvermijdelijke vechtscène aan het einde waaruit steevast blijkt a) hoe simpel vrouwen zich door mannen laten overmeesteren en b) hoe lang dezelfde vrouw in kwestie erover doet om in te grijpen in plaats van lijdzaam toe te kijken hoe een ander de kastanjes uit het vuur haalt.
Pff, nee dit is geen film vol finesse. Aan platgetreden paden geen gebrek. We zien een heuse ‘bad guy’, een undercover agente (dat kon het verhaal OOK nog wel gebruiken), een mierzoete verhouding nanny/oppaskind, een vertrouwensbreuk en (oh ja, bijna vergeten) een stalkende ex-vriendin. Allemaal opgelegd pandoer in een film die de omschrijving ‘thriller’ geen seconde waar maakt. En dan de ridicule tagline van de film: “What she hides may cost her everything she loves.” Vrij vertaald: “Wat zij verbergt zou haar duur kunnen komen te staan.” Ach ja, een leugentje om bestwil. Een leugentje dat detective Drabant (Tyrone Benskin met de leukste zin uit het script) met behulp van een oplettende buurvrouw simpel weet te kraken. Een roofoverval, drugs, politie aan de deur, een dode en toch wil het maar niet spannend worden. Het is voor tv gemaakt dus laten we het vooral ‘leuk’ houden. Kabbel, kabbel, kabbel. Bestaat er ook een ‘niet kijken gewenst’-sticker? Vooral links laten liggen. Achteraf niet zeggen dat je niet gewaarschuwd was….
Ruud Stift