A Place Called Home (2023)

Regie: Kim de Bruijn | 8 minuten | drama, korte film | Acteurs: Mila Banis, Ibrahim Naji

In zo’n tien minuten een moeilijk thema als mentale gezondheid uitwerken, het zal je filmproject maar zijn. Filmmaker Kim de Bruijn, opgeleid aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam, deed het met het korte drama ‘A Place Called Home’ (2023). Een vergelijkbaar onderwerp sneed ze eerder aan in de korte documentaire ‘Mil’ (2021), een persoonlijk verhaal over haar verslaafde oom, waarin vooral ook de rol van haar moeder indruk maakt.

Een jonge vrouw, Dani (Mila Banis), zit achter het stuur van een auto en heeft een verhit gesprek met ene Nick (Ibrahim Naji), die in de bijrijdersstoel zit, maar voor de kijker nauwelijks zichtbaar is. Het is donker buiten, het geluid onheilspellend. De discussie suggereert dat Nick geestelijke problemen heeft, wat Dani tot intense wanhoop drijft. Zo opent de film, en gelijk ben je geïntrigeerd. De fascinatie stokt wel even bij de curieuze zin “Ik zal gefaald hebben, als jij lager dan dat denkt”. Maar de aandacht is dan toch al getrokken.

​De daaropvolgende scènes schetsen een lieflijke, onbezorgde relatie tussen Dani en Nick. Maar ook nu is er onheil, gecreëerd door sinistere geluiden en wazige beelden van een kamermuur. Het vermoeden van psychische problemen bij Nick wordt vervolgens min of meer bevestigd, Dani’s wanhoop gaat in crescendo en dan is daar een heerlijk onverwachte wending, waardoor je Nick ineens in een heel ander licht ziet.
​
Met de nieuwe impuls in het verhaal nemen tegelijkertijd de vragen toe. Even later lijkt namelijk ook Dani issues te hebben, waardoor je niet meer weet wat realiteit is en wat fantasie. De vage grens tussen werkelijkheid en verbeelding wordt mooi geïllustreerd. Maar omdat er in korte tijd meerdere locaties te zien zijn (een auto, een kamer, een bar, een wc) en veel losse, moeilijk te interpreteren informatiestukjes worden toegeworpen, frustreert het mysterie ook wel.

‘A Place Called Home’ toont de schimmige ervaringen van het jonge koppel Nick en Dani, als een verkenning van de manier waarop mensen zich verhouden tot zichzelf en tot anderen. Deze grimmige, korte film maakt nieuwsgierig, maar is wel een interpretatieve puzzel.

Ester Šorm

Waardering: 3

Speciale vertoning: Imagine Fantastic Film Festival 2023