A Simple Favor (2018)

Regie: Paul Feig | 117 minuten | komedie, misdaad | Acteurs: Anna Kendrick, Blake Lively, Rupert Friend, Andrew Rannells, Henry Golding, Linda Cardellini, Joshua Satine, Ian Ho

Waar Paul Feig is, kan doorgaans gelachen worden. De veelzijdige Amerikaan – hij schrijft, regisseert, acteert en produceert – begon ooit als stand-up comedian maar legde zich vervolgens toe op film. Zijn grootste inspiratiebron is Woody Allen, wiens film ‘Take the Money and Run’ uit 1969 een onvergetelijke indruk op de toen negenjarige Feig maakte (‘Het voelde als een religieuze ervaring’). Sinds het succes van zijn film ‘Bridesmaids’ (2011) heeft Feig er zijn handelsmerk van gemaakt om vrouwen centraal te stellen in zijn werk. Soms met succes (naast ‘Bridesmaids’ zijn ook ‘The Heat’ uit 2013 en ‘Spy’ uit 2015 de moeite waard) en soms slaat hij de plank mis (‘Ghostbusters’ uit 2016, de remake van de 80’s klassieker maar dan met een compleet uit vrouwen bestaande cast leverde Feig een storm van kritiek op). Met ‘A Simple Favor’ (2018) slaat de regisseur een nieuwe weg in. Humor is zeker nog volop aanwezig, maar deze eigentijdse en stijlvolle film is toch vooral een neo noir waarin de kijker meer dan eens op het verkeerde been wordt gezet. De film is zeer vermakelijk, wat zeer zeker te danken is aan de op dreef zijnde hoofdrolspeelsters Anna Kendrick en Blake Lively; het spelplezier spat er vanaf en dat werkt aanstekelijk.

Kendrick speelt de jonge weduwe Stephanie, het type overijverige moeder waarvan er op elk schoolplein wel minimaal een rondloopt. Als haar zoontje Miles (Joshua Satine) op school zit, is ze druk met haar ‘Mommy vlog’ waarmee ze andere moeders wil inspireren door hen knutsel-, kook- of spelletjestips te geven. Wanneer we met haar kennismaken, vertelt ze in haar vlog over haar vriendin Emily (Blake Lively), die sinds een paar dagen spoorloos verdwenen is. ‘Ze had me om een kleine gunst gevraagd; of ik even op haar zoontje Nicky (Ian Ho) wilde passen. Maar ze is niet meer teruggekomen om hem op te halen.’ Vanaf dat punt krijgen we via flashbacks te zien hoe het er in de dagen voorafgaand aan deze bewuste vlog is gegaan. Zo goed kent Stephanie haar nieuwbakken vriendin namelijk niet; ze kennen elkaar pas kort omdat hun zoontjes met elkaar wilden spelen. Emily is Stephanies tegenpool: ze kleedt zich sexy en stoer (en het liefst met een mannelijke touch), woont in een kast van een huis (maar zo kil dat je het er amper een thuis kunt noemen), is getrouwd met de ooit veelbelovende Engelse schrijver Sean (Henry Golding), heeft een succesvolle carrière als PR-dame bij een bekende ontwerper en slijt haar mama-dagen het liefst met een Martini op de bank. Voor de tuttige, zichzelf wegcijferende Stephanie gaat er een heel nieuwe wereld open. Als ze een glaasje meedrinkt met Emily, wordt ze loslippig en onthult ze haar diepste geheimen. Zat ze zo verlegen om een vriendin?

Emily blijkt een duistere kant te hebben, dat merkt Stephanie wanneer ze op een dag op Nicky past en het jongetje niet wordt opgehaald door zijn moeder. Sean zit in Londen bij zijn zieke moeder en belooft zo snel mogelijk naar huis te komen als Emily de volgende dag nog steeds spoorloos is. Stephanie besluit hem wat te ondersteunen nu hij er alleen voor staat en besluit intussen op onderzoek uit te gaan. Want iets aan dit zaakje stinkt. Ze blijkt een aardig neusje te hebben voor detectivewerk, al wordt ze ook geconfronteerd met geheimen uit haar eigen verleden.

‘A Simple Favor’, naar de debuutroman van Darcey Bell, is de meest sinistere film die Paul Feig tot nu toe maakte. Maar de suspense in dit door Jessica Sharzer geschreven script krijgt tegengas van gitzwarte oneliners. Meest in het oog springt het gekrakeel op het schoolplein, tussen de vaders en moeders die hun oordeel snel klaar hebben. Maar ook het samenspel van Kendrick en Lively is een feest om te zien. Beiden worden vaker in dit soort rollen gecast, maar gaan hier in de overdrive wat gelukkig positief uitpakt. Met name Stephanie is een fascinerend personage: van de buitenkant gezien is ze haast een karikatuur, maar ze blijkt over diverse lagen te beschikken die langzaam meer onthullen over wie ze eigenlijk is. Interessant is dat – in de flashbacks – de beelden niet altijd hetzelfde laten zien als wat de voice-over vertelt en dat zet je aan het denken: is alles wat Stephanie vertelt wel echt zo gegaan? Haar hypercorrecte buitenkant blijkt een masker voor haar ware aard. Emily is de mysterieuze blondine, intimiderend mooi en sexy met haar geweldige outfits, maar ongrijpbaar en egocentrisch. Van geen van beide blijft het ongewis wat hun daadwerkelijke beweegredenen en motieven zijn. Golding, die tevens te zien was in ‘Crazy Rich Asians’ (2018) haakt daarop aan; zou ook hij iets te verbergen hebben? De film oogt en klinkt heerlijk eigenzinnig, met een soundtrack vol fijne Franse popdeuntjes en een bijpassend fraai production design.

Feig speelt met de kijker en ook al gooit hij er in het tweede gedeelte van de film wat al te veel plotwendingen uit, het is vooral dat spel, en het plezier waarmee cast en crew dat overbrengen, dat blijft hangen. Kendrick en Lively krijgen alle ruimte om te schitteren in deze vermakelijke, humorvolle neo noir.

Patricia Smagge

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 27 september 2018
DVD- en blu-ray-release: 1 februari 2019