A White, White Day – Hvítur, hvítur dagur (2019)

Regie: Hlynur Palmason | 109 minuten | drama | Acteurs: Ingvar Sigurdsson, Ída Mekkín Hlynsdóttir, Hilmir Snær Guðnason, Sara Dögg Ásgeirsdóttir, Björn Ingi Hilmarsson, Elma Stefania Agustsdottir, Haraldur Stefansson, Laufey Elíasdóttir, Sigurður Sigurjónsson, Arnmundur Ernst Björnsson, Þór Tulinius, Sverrir Þór Sverrisson

Mocht er een jaarlijkse prijs zijn voor meest onorthodoxe openingsscène, dan nomineren we hierbij de IJslandse film ‘A White, White Day’. Daarin zien we eerst hoe een auto onbekommerd en beheerst dwars door een vangrail de diepte in rijdt. Vervolgens zien we in een ellenlange sequentie een afgelegen huis in verschillende getijden en uren. Soms schijnt de zon op het huis, soms ligt het in de sneeuw, soms staan er wat pony’s in de tuin en soms, heel soms, is er menselijke activiteit. Vreemd genoeg verveelt deze bewegende diavoorstelling geen moment. En dat geldt eigenlijk voor de hele film.

In ‘A White, White Day’ maken we kennis met weduwnaar Ingimundur, een politieman die recent zijn vrouw verloor bij een auto-ongeluk. Vrijgesteld van werk is hij nu vooral bezig met de verbouwing van een huis, waarbij hij vaak wordt vergezeld door zijn opgewekte 8-jarige kleindochter Salka. Eens per week spreekt hij een psycholoog, waarbij het op het eerste gezicht allemaal wel lijkt te gaan. Maar onder de kalme oppervlakte gaat Ingimundur kapot aan gemis én aan de verdenking dat zijn vrouw hem op het eind van haar leven bedroog.

In een aantrekkelijk laag tempo zijn we getuige van de neerwaartse spiraal waarin de oud-politieagent terecht komt. We begrijpen zijn frustratie bij zijn wekelijks gesprek bij de psycholoog, we begrijpen het wanneer een hysterisch kinderprogramma hem bijna tot razernij brengt. Bijna, want heel lang blijven de ware gevoelens van Ingimundur verborgen onder een kalm uiterlijk en zien we alleen aan zijn handelingen hoe het met hem is gesteld.

Hoewel het verhaal van dit IJslandse drama nooit heel bijzonder wordt, is ‘A White, White Day’ wel een aantrekkelijke film. Visueel valt er veel te genieten, waarbij inventief gebruik wordt gemaakt van het desolate IJslandse landschap. Vertederend is de relatie tussen opa en kleindochter, waarbij Salka onbedoeld haar grootvader steeds weer terughaalt uit zijn beslommeringen. Verder kent de film een fijn ritme, vanaf de dwingende openingssequentie tot de laatste beelden. En uiteindelijk wordt de film ook nog spannend, maar wel op zijn Scandinavisch.

Met ‘A White, White Day’ laat de relatief jonge scenarist/regisseur Hlynur Palmason maar weer eens zien dat je met minimale middelen een boeiend, meeslepend en oogstrelend werk kunt afleveren. Nooit spectaculair, nooit hemelschokkend, maar genietbaar van begin tot eind.

Henny Wouters

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 13 februari 2020
DVD-release: 24 juni 2020