A Woman’s Rage-The Love of her Life (2008)

Regie: Rob Malenfant | 91 minuten | thriller, misdaad | Acteurs: Cameron Bancroft, Cynthia Preston, Brandy Ledford, Alex House, Nick Baillie, Claire Brosseau, Caitie Campo, Tonya Dodds, Paula Jean Hixson, Jason Provencal

Jaloezie in combinatie met liefdesverdriet is een gevaarlijk ding. Vooral wanneer het uitdraait op een crime passionel. ‘A Woman’s Rage’ laat zien hoe dat in elkaar steekt.

Allison (Cynthia Preston) zit vol met wrok en is jaloers op de knappe Kathryn. Als ze haar ex-geliefde Brian (Cameron Bancroft) met Kathryn (Brandy Ledford) ziet dineren, knapt er iets in haar. Allisons gedachtegang wordt via een monoloog die actrice Preston geeft bij de hierboven beschreven beelden aan de kijker overgebracht. Na het spioneren van Brian en Kathryn, gaat Allison diezelfde avond bij haar ex langs. Brian is overrompeld, want ze loopt gewoon zijn huis binnen dankzij een kopie van de huissleutel. Allison smeekt hem om hun relatie weer nieuw leven in te blazen. Brian peinst er niet over. Ze druipt af en vertrekt. Na dit voorval is Allison zichtbaar kalmer, maar het blijkt slechts uiterlijke schijn. Via een monoloog die bij de beelden volgt, leer je dat Allison een plan smeedt. Haar gedachtespinsels klinken allerminst florissant…

Velen kennen Cameron Bancroft wellicht van zijn rol in de populaire televisieserie “Beverly Hills, 90210” als Joe Bradley. Of van zijn rol tijdens het eerste seizoen van “24” als Lee Castle. In ‘A Woman’s Rage’ komt Brancroft qua spel stijf over en de chemie tussen hem en Preston ontbreekt. Je snapt niet wat zijn personage Brian ooit in Allison zag. Geloofwaardiger is de chemie tussen hem en zijn nieuwe liefde Kathryn. Actrices Preston en Ledford zijn, in vergelijking met Bancroft, beter thuis in hun rol. Preston weet via de monologen Allison enigszins een ziel te geven. Daarbij overdrijft ze lichtelijk de onstabiele geestelijke toestand van het karakter door dwangmatige bewegingen te maken met haar handen. Ledford brengt de emoties van de trieste Kathryn oprecht. De jonge zoon Scott wordt door Alex House naturel gestalte gegeven. Al het ligt er wel erg dik bovenop dat Scott onder de indruk is van Allisons schoonheid.

‘A Woman’s Rage’ begint met een redelijk tempo, maar kakt halverwege in. Je zit meer te wachten wanneer Allison het laatste hoofdstuk van het masterplan zal ontvouwen. Een uitgebreidere voorgeschiedenis van Allisons romance met Brian had misschien meer diepte kunnen geven aan het verhaal. Plus een verduidelijking van die emotionele gebeurtenis in Allisons jeugd waardoor je als kijker weet waarom ze lijdt aan verlatingsangst. Nu is het personage meer een karikatuur. Concluderend is ‘A Woman’s Rage’ geen zure appel waar je even door heen bijt. De bittere smaak proef je gedurende de hele film…

Ans Wijngaarden