A Wrinkle in Time (2018)

Regie: Ava DuVernay | 109 minuten | avontuur, familie | Acteurs: Storm Reid, Oprah Winfrey, Reese Witherspoon, Mindy Kaling, Levi Miller, Deric McCabe, Chris Pine, Gugu Mbatha-Raw, Zach Galifianakis, Michael Peña, André Holland, Rowan Blanchard, Bellamy Young, David Oyelowo

Er werd behoorlijk wat verwacht van Disneys verfilming van ‘A Wrinkle in Time’ (2018), de met name in de VS als klassieker te boek staande science fantasy roman van Madeleine L’Engle uit 1962. Maar de verfilming van Ava DuVernay (‘Selma’, 2014) kwam niet helemaal zo uit de verf zoals men had verwacht (en gehoopt). Er werd flink wat geld tegenaan gegooid – het totale budget van de productie en de marketing en promotie wordt geschat op zo’n 250 miljoen dollar – en met Oprah Winfrey, Reese Witherspoon, Mindy Kaling, Chris Pine en Zack Galifianakis werden er aardig wat grote namen gestrikt voor een rol in de film. Maar ‘A Wrinkle in Time’ haalde in Nederland en België de bioscopen niet eens. Vanwege de tegenvallende bezoekersaantallen in de VS en Canada, en de vernietigende recensies van filmcritici, trok de distributeur zijn conclusies. Via Video on Demand is de film nu dan toch te zien in de lage landen en kan het publiek voor zichzelf oordelen of het terecht is dat DuVernays film hier nooit op het grote scherm te zien is geweest. De regisseur – voor wie dit haar eerste ‘big budget’-film is – laat zich door de tegenvallende prestaties van ‘A Wrinkle in Time’ in elk geval niet weerhouden haar ambities nog wat verder op te schroeven: haar volgende film wordt weer zo’n grote productie, namelijk de superheldenverfilming ‘The New Gods’ (DC Comics).

‘A Wrinkle in Time’ draait om de dertienjarige Meg Murry (Storm Reid), die sinds de verdwijning van haar vader Alex (Chris Pine) moeite heeft om aansluiting te vinden op school en bij leeftijdsgenootjes. Alex is een bekende astrofysicus die ten tijde van zijn mysterieuze verdwijning werkte aan een theorie over het reizen tussen verschillende dimensies. Mensen in haar omgeving denken dat Megs vader het gezin in de steek heeft gelaten en nooit meer thuiskomt, maar Meg, haar jongere broertje Charles Wallace (Deric McCabe) en hun moeder Kate (Gugu Mbatha-Raw) houden hoop. Op een avond krijgt Charles Wallace een merkwaardige dame op bezoek, de roodharige en in een uitbundige witte jurk geklede Mrs. Whatsit (Reese Witherspoon) die beweert dat de tesseract die Alex ontwikkelde echt werkte en dat die een brug vormt tussen de verschillende dimensies. De volgende dag worden Charles Wallace, Meg en hun vriend Calvin (Levi Miller) naar een huis gelokt waar ze nog zo’n bijzondere dame, Mrs. Who (Mindy Kaling) ontmoeten, die uitsluitend spreekt door anderen te quoten. Mrs Whatsit en Mrs. Who duiken later, samen met de reusachtige Mrs. Which (Oprah Winfrey met zilveren wenkbrauwen), op in de tuin van de Murry’s. Ze blijken ruimtereizigers te zijn en beweren Alex te hebben gezien. Hij blijkt te zijn gevangengenomen door de kwaadaardige IT, die van plan is het universum over te nemen. Aan Meg, Charles Wallace en Calvin de taak om, via de tesseract, naar de planeet Camazotz te reizen om hun vader te redden.

Voor één vrouw in het bijzonder is het haar levenswerk geweest om ‘A Wrinkle in Time’ te verfilmen: Catherine Hand. Na het lezen van L’Engles boek, begin jaren zestig, wilde de toen tienjarige Hand een brief schrijven naar Walt Disney. Ze wilde hem wijzen op het verhaal dat haar weer hoop had gegeven, in een tijd waarin er roerig aan toeging in de wereld. In haar ogen was er maar één die ‘A Wrinkle in Time’ kon verfilmen. Maar de brief heeft ze nooit verstuurd, en drie jaar later stierf Walt Disney aan longkanker. Dan moet ik de film zelf maar maken, dacht Hand, niet wetende dat ze al die jaren later de handen alsnog ineen zou slaan met The Walt Disney Company. Ook bij de eerder verschenen tv-film was ze betrokken. Misschien moet Hand zich erbij neerleggen dat ‘A Wrinkle in Time’ niet te verfilmen is, want beide pogingen blijven steken in hun ambities. DuVernay trok alles uit de kast om haar verfilming zo spectaculair mogelijk te maken, maar achter de oogverblindende kleurenpracht, de dikke laag CGI en ongetwijfeld goede bedoelingen gaat een levenloze kern schuil. Het scenario van Jennifer Lee en Jeff Stockwell is nu en dan lastig te volgen en wordt geplaagd door plotgaten die DuVernay tracht dicht te smeren met ronduit lelijke computergeanimeerde achtergronden en holle frasen. De acteurs doen hun best – de jonge Storm Reid voorop – maar kunnen niet voorkomen dat de emoties niet integer overkomen. De mierzoete soundtrack versterkt die sfeer van onoprechtheid alleen nog maar meer.

‘A Wrinkle in Time’ wil het publiek dolgraag ‘pleasen’, maar werkt daarmee de ergernissen alleen maar meer in de hand. DuVernay heeft haar hand overspeeld. Met een beetje ambitie is natuurlijk niets mis, en het valt de regisseur te prijzen dat ze zich durft te wagen aan een verfilming die op voorhand al gedoemd lijkt te mislukken. En behalve dat er nu een multicultigezin centraal staat en er meer acteurs en actrices met een kleurtje aan de cast zijn toegevoegd, heeft ze haar stempel niet op het verhaal kunnen drukken. De goede intenties van de betrokkenen bij deze film staan niet ter discussie, helaas bewijst de roman van Madeleine L’Engle zich andermaal niet te willen laten verfilmen.

Patricia Smagge

Waardering: 2

VOD-release: 25 juli 2018