Addicted to Love (1997)
Regie: Griffin Dunne | 100 minuten | komedie, romantiek | Acteurs: Meg Ryan, Matthew Broderick, Kelly Preston, Tchéky Karyo, Maureen Stapleton, Nesbitt Blaisdell, Remak Ramsay, Lee Wilkof, Dominick Dunne, Susan Forristal, Larry Pine
In ‘Addicted to Love’ vervult rom-com-queen Meg Ryan de rol van de tom-boy Maggie, die in het begin van de film als een mysterieus wezen gehuld in een leren pak en haar gezicht verborgen in een grote helm op de motor door de straten scheurt.
Sam (Broderick) ziet haar een paar keer voorbij vliegen als hij een leegstaand appartement betrekt om zijn ex-vriendin te bespieden. Zijn ex Linda is gaan samenwonen met haar nieuwe minnaar Anton; de man waarvoor ze Sam heeft verlaten. Sam kan dit niet accepteren en is erop gebrand zijn Linda terug te winnen. Hij besluit een periode door te brengen in het appartement tegenover die van hen en plaatst daar een soort camera obscura. Hierdoor worden de taferelen in het huis van het liefdespaar op Sams muur geprojecteerd en hoeft hij niet steeds met een verrekijker door het raam te staren. Hij behandelt de gebeurtenissen van het stel als een onderzoek en maakt schema’s, tabellen en illustraties om alles helder in kaart te brengen. Hiermee probeert hij bewijzen te verzamelen dat Linda tegen haar zin bij Anton is.
Dan ineens is daar het mysterieuze wezen van de motor. Sam ziet haar uit het appartementencomplex van Anton en Linda lopen, waarna ze resoluut richting zijn complex loopt en Sams vervallen woning in klimt. Als de helm afgaat, ziet Sam dat ze een vrouw is, die zich niets van hem aantrekt en onverstoord de ruimte voorziet van de- in haar ogen- nodige spullen. Sam begint te sputteren op het moment dat ze een cactus uit haar tas tovert, maar is helemaal verontwaardigd als ze afluisterapparatuur installeert, waarmee ze het appartement van Anton en Linda kan afluisteren. Volgens Sam is dit niet hetzelfde als zijn afkijkapparaat; dat zorgt immers slechts voor gereflecteerd licht op de muur. Afluisterapparatuur schendt pas echt de privacy.
Al gauw blijkt dat Maggie de ex van Anton is. Zij is er echter niet op gericht Anton terug te krijgen, maar wil hem ruïneren. In eerste instantie lijken de twee dan ook lijnrecht tegenover elkaar te staan, maar al snel komen ze erachter dat ze door samen te werken elk hun eigen doel kunnen bereiken. Ze verzinnen allerlei listige plannetjes om het kersverse stel uit elkaar te drijven.
‘Addicted to Love’ loopt niet over van originaliteit, maar is prima voor een avondje ontspannen kijkplezier. De acties die Sam en Maggie ondernemen om het liefdespaar uit elkaar te krijgen zijn vreselijk ongeloofwaardig, maar daardoor juist komisch. Ze zorgen er bijvoorbeeld voor dat een aapje in het park Anton besmeurt met lippenstift en ze weten kinderen te strikken om hem met een waterpistool gevuld met parfum nat te spuiten, zodat hij met verdachte geuren en kleuren thuiskomt en elke keer geforceerd wordt om uit te leggen wat er aan de hand is. Maar ondanks dat hij in alle eerlijkheid vertelt wat hem is overkomen, verliest Linda steeds meer vertrouwen in hem, omdat de verhalen zo onwaarschijnlijk lijken en zij steeds meer het idee krijgt dat Anton vreemdgaat.
De uitwerking van hun bedenksels kunnen Maggie en Sam ook nog horen en zien met hun apparatuur. Genietend nestelen ze zich elke keer op de bank alsof ze naar een boeiende film zitten te kijken. Als kijker zit je vooral mee te gniffelen, aangezien je het gevoel van wraak willen nemen op een ex doorgaans wel herkent en je je door het stiekem kunnen meekijken naar de gevolgen van die wraakacties nog eens extra kunt verkneukelen. Bovendien is Anton (Karyo) een zodanig arrogant personage dat je hem met plezier alle narigheid toewenst.
De hamvraag is natuurlijk of Sam zijn Linda terugkrijgt of dat hij en Maggie uiteindelijk toch voor elkaar zullen vallen. Maar door de voorspelbaarheid van de film weet je eigenlijk bij voorbaat het antwoord al. Tussen Ryan en Broderick bestaat helaas ook niet de krachtige chemie die ervoor kan zorgen dat je vurig gaat hopen dat zij bij elkaar komen en daarom gespannen blijft kijken.
Desalniettemin is ‘Addicted to Love’ door de komische verwikkelingen een vermakelijke film en doet prima dienst als een avondvullende en zorgeloze beleving van je eigen verboden fantasie.
Karin van der Laan
Waardering: 3
Bioscooprelease: 11 maart 1997