Adieu les cons (2020)

Recensie Adieu les cons CinemagazineRegie: Albert Dupontel | 87 minuten | komedie, drama | Acteurs: Virginie Efira, Albert Dupontel, Nicolas Marié, Jackie Berroyer, Philippe Uchan, Bastien Ughetto, Marilou Aussilloux, Michel Vuillermoz, Laurent Stocker, Kyan Khojandi, Grégoire Ludig, David Marsais, Bouli Lanners, Catherine Davenier, Johann Dionnet

Ooit was de nu 43-jarige Suze Trappet een vijftienjarig meisje dat er veel ouder uitzag, met haar roze dreadlocks en een neuspiercing. Aan het eind van de jaren tachtig werd ze verliefd op een twintigjarige jongen die er veel jonger uitzag. Het resultaat is een dikke buik, een hoop drama en een kind dat ze na een zware bevalling niet eens mocht vasthouden, maar onder dwang van haar ouders moest afstaan.

Bij aanvang van ‘Adieu les cons’, de Franse bioscoophit die zeven Césars won, krijgt Suze slecht nieuws te verwerken. Hoe slecht het nieuws precies is, dat wacht ze niet af. Ze heeft dingen te doen. Één ding eigenlijk maar, maar gedurende de film is het of ze een onzichtbare bucketlist afwerkt, zoveel bizarre dingen kan ze afvinken.

Dat heeft in deze fijne fantasierijke film vooral te maken met onwaarschijnlijk toeval. En passant stopt filmmaker Albert Dupontel flink wat kritiek op de keiharde maatschappij die van bureaucratische regeltjes aan elkaar hangt en waar menselijkheid ver te zoeken is. Als je niet gedigitaliseerd bent, tel je niet meer mee, zo luidt de (letterlijke) boodschap. En een ingewikkelde achternaam als Trappet of Cuchas is funest.

Als je nog niet bekend bent met het werk van Albert Dupontel (‘Au revoir La-Haute’), zoek het dan in de richting van collega’s Terry Gilliam (die nog even opdraaft in een komische bijrol), Jean-Pierre Jeunet of Wes Anderson. Het universum waarin ‘Adieu les cons’ zich afspeelt lijkt op de onze, maar is net een tikkeltje anders. Dupontel wisselt waanzinnig gekke situaties af met verstilde, ontroerende momenten, zoals bijvoorbeeld een prachtige scène waarin Suze haar passagier leidt door een stad die hij lang geleden voor het laatst zag en waar de vooruitgang de herinnering heeft ingehaald.

‘Adieu les cons’ is vlot geschoten, lekker excentriek en zit boordevol misverstanden en onverwachte ontmoetingen. Ondanks het serieuze uitgangspunt voelt de film nooit zwaarmoedig en Dupontel lijkt bewust om de tragische ondertoon heen te laveren. Soms lijkt dat een beetje te botsen, maar dankzij de prima acteerprestaties – vooral Virginie Efira is heerlijk ontwapenend – is die ietwat inconsistente toon van de film geen enkel probleem. Niet voor cynici, wel voor liefhebbers van charmante zwarte komedies.

Monica Meijer

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 29 juli 2021
DVD-release: 27 augustus 2021