Adoration (2008)
Regie: Atom Egoyan | 100 minuten | drama | Acteurs: Scott Speedman, Rachel Blanchard, Kenneth Welsh, Devon Bostick, Aaron Poole, Dominic Cuzzocrea, Katie Boland, Noam Jenkins, Arsinée Khanjian, Geraldine O’Rawe, Duane Murray, Hailee Sisera, Maury Chaykin, Soo Garay, Ieva Lucs, Paul Soles
Na doorwrochte en meeslepende drama’s als ‘The Sweet Hereafter’ (1997) en ‘Felicia’s Journey’ (1999) heeft de carrière van de van oorsprong Armeense regisseur en scenarioschrijver Atom Egoyan zich op een enigszins atypische manier ontwikkeld. ‘Ararat’ (2002) en ‘Where the Truth Lies’ (2005) konden op veel minder waardering rekenen – om over commercieel succes maar te zwijgen. Typische Egoyan-tegenstellingen als leugen versus waarheid en schuld versus onschuld voerden echter nog steeds de boventoon en dat is ook het geval in zijn nieuwste film, die tevens past in de trend globale ontwikkelingen middels kruisbestuivende verhalen te duiden (zie: ‘Babel’; ‘Mammoth’). ‘Adoration’ gaat over de bij zijn oom woonachtige Canadese tiener Simon, die de dood van zijn ouders in een auto-ongeluk probeert te verklaren aan de hand van een huiswerkopdracht in de Franse les; het betreft de uitwerking van een nieuwsbericht over een man die een bom in de bagage van zijn zwangere vriendin zou hebben geplaatst met als doel een vliegtuig naar Israël op te blazen; Simon fabuleert de levensgeschiedenis van zijn ouders aan de hand van dit verhaal en onthult dit aan de lerares, die vervolgens als gesluierde vrouw Simons oom bezoekt om achter de ware toedracht van het ongeluk te komen.
Tussen de bedrijven door wordt Simons verhaal – of de voorgeschiedenis van zijn leven zoals je wilt – in beelden getoond en later blijkt de lerares zelfs direct betrokken te zijn, waardoor feit en fictie zich nog meer vermengen. In alle verhaallijnen wordt aangestuurd op discussies over oost en west – tussen de oom en de lerares, tussen Simon en zijn klasgenoten op internet en tussen Simons vader (afkomstig uit het Midden-Oosten) en de westerse familie van zijn moeder. Enerzijds interessant – want communicatie tussen culturen die moeten samenleven is een actueel thema, maar het kan ergerniswekkend zijn omdat we kijken vanuit het perspectief van een geslaagde multiculturalist , terwijl de sprekers eendimensionaal blijven. ‘Adoration’ wordt nooit een levendig geheel, met name omdat het te geconstrueerd is en de emoties daardoor niet goed tot hun recht komen. Devon Bostick is niettemin een goede keus voor de rol van Simon, die symbool staat voor de identiteitsverwarring van de multiculturele tiener, en Scott Speedman is als oom een geloofwaardige tow truck driver. Egoyans levenspartner Arsinée Khanjian is veelvuldig in beeld als de lerares; haar rol als katalysator van het drama komt niet uit de verf. Eigenlijk boeien de verhalende rollen – die van Simons ouders (Rachel Blanchard en Noam Jenkins) – nog het meest; hun geschiedenis zou de kern van deze in opzet veelbelovende film moeten zijn. Maar in ‘Adoration’ worden te weinig keuzes gemaakt.
Jan-Kees Verschuure
Waardering: 2.5
Bioscooprelease: 25 juni 2009