Aftersun (2022)

Recensie Aftersun CinemagazineRegie: Charlotte Wells | 102 minuten | drama | Acteurs: Paul Mescal, Frankie Corio, Celia Rowlson-Hall, Sally Messham, Ayse Parlak, Sophia Lamanova, Brooklyn Toulson, Spike Fearn, Harry Perdios, Ruby Thompson, Ethan James Smith, Onur Eksioglu, Kayleigh Coleman

Als in een jaren negentig voorloper van de vlog interviewt de elfjarige Sophie haar vader Calum met een camerarecorder. Wanneer ze vraagt wat hij deed op zijn elfde verjaardag, probeert hij de vraag en het oog van de camera te ontwijken. Terwijl Calum achteruit het balkon op schuifelt, verdwijnt zijn gezicht en een mogelijk antwoord in de schaduw van het raamkozijn. Familievideo’s gemaakt door personages zijn niet uitzonderlijk in films. In het misdaaddrama ‘Mean Streets’ (Martin Scorsese, 1973) verwerkte regisseur Martin Scorsese bijvoorbeeld al 8mm filmpjes alsof ze waren geschoten door de hoofdpersonages. Het 8-mm materiaal bestaat uit verjaardagen, vakanties en trouwdagen waarin er met elkaar wordt gedold en gelachen. Die doorkijkjes geven nauwelijks dagelijks leed prijs, op zijn best onscherp in een hoekje. Zo voelt ‘Aftersun’ ook, incompleet, niettemin eerlijk.

De tienjarige Sophie (Frankie Corio) en Calum (Paul Mescal), een dertiger, vullen hun gezamenlijke vakantiedagen in een Turkse badplaats met poolen, badderen en avondanimatie. Maar ondanks de gemoedelijke sfeer is er spanning tussen vader en dochter. De langzaamaan puberende Sophie merkt dat hij worstelt met zichzelf. Zonder duidelijke aanleiding is hij plotseling nijdig of somber. En bij het avondeten drinkt hij net een biertje te veel. Naarmate de vakantie vordert, lijkt de vader-dochter relatie steeds een beetje meer op een hechte vriendschap tussen twee mensen. Hoewel de zorg rol nog vooral bij vader ligt, sta je er niet van kijken dat in de toekomst die dynamiek 180 graden draait.

Haast op halsstarrige wijze weigert het prettig voortkabbelende ‘Aftersun’ antwoorden te geven over wat er aan de hand is met Calum. Met plezier dompelt regisseur Charlotte Wells de kijker onder in onzekerheid. Bovendien is het belangrijk om mee te nemen dat het Sophie is die terugkijkt naar de vakantie op het Turkse resort: haar oudere ik struint in de nachtelijke uurtjes door home video’s op de ogenblikken dat weemoed overheerst en het verlangen naar het waarom zwaarmoedig opborrelt.

Voor haar soms cryptische en lome speelfilmdebuut kiest regisseur Charlotte Wells graag voor momenten tussen alom bekende ijkpunten van drama. Door veel aandacht te geven aan deze tussenmomenten laat ze je opnieuw kijken naar vergeten tijd. Ook zijn zaken die buiten beeld (dreigen te) vallen minstens even belangrijk als die erbinnen. Al met al produceert ‘Aftersun’, met in het hart twee twee sterke acteerprestaties, een overweldigend nostalgisch gevoel. Bovendien geeft het onverstoord ruimte aan weifeling over zowel het verleden als het heden. Zoals bij het monteren van film, geeft het breekbare geheugen pas achteraf de stukjes een vaste plek.

Roy van Landschoot

Waardering: 4

Speciale vertoning: IFFR 2023
Bioscooprelease: 23 februari 2023
VOD-release: 30 augustus 2023