Afterwards (2008)
Regie: Gilles Bourdos | 107 minuten | drama | Acteurs: Romain Duris, John Malkovich, Evangeline Lilly, Pascale Bussières, Sara Waisglass, Reece Thompson, Bruno Verdoni, Joan Gregson, Mark Camacho, Robin Wilcock, Edward Yankie, Carlo Mestroni, Glenda Braganza, Leni Parker, Henri Pardo
De opening van ‘Afterwards’ komt aan als een blok beton die de stevigheid van je hersenpan test. Zelden zo verschoten. Die intro doet vermoeden dat er een talentvolle regisseur aan het werk is en dat wat volgt een rijk gestoffeerde denkoefening wordt over een thema dat de meeste mensen ver uit hun gedachten bannen. Het eerste vermoeden slaat de spijker op de kop: regisseur Gilles Bourdos heeft duidelijk iets in de vingers zitten. Het tweede komt er niet altijd helemaal uit.
Een boek waarvan er bijna 1 miljoen exemplaren over de toonbank gaan en waarvan de vertaling zijn weg vindt in twintig landen, dat schreeuwt uiteraard om een filmversie. Indrukwekkende cijfers die schrijver Guillaume Musso kan voorleggen met zijn absolute bestseller ‘Et après’. En vandaar ook dat Bourdos kon prijken met een uitermate fijne cast.
De plot van ‘Afterwards’ bevat een duidelijke bovennatuurlijke rode draad. Advocaat Nathan (Romain Duris) trekt de aandacht van Dokter Kay (John Malkovich), een ietwat rare kwibus die een hospitaal runt waar mensen in alle rust hun laatste adem kunnen uitblazen. Deze beweert dat hij kan zien wanneer mensen gaan sterven. De aanvankelijk sceptische Nathan heeft weinig van doen met dit heerschap. Maar na enkele gebeurtenissen begint hem iets te dagen.
Stof genoeg dus voor een angstaanjagende helletocht met onverklaarbare voorvallen. Maar de cineast had duidelijk iets anders voor ogen, namelijk bespiegelingen over het onvermijdelijke: het moment dat de dood de klok van het leven stil zet en zich over iemand ontfermt. Er zitten een aantal erg beklijvende momenten in deze film zoals in de scène met de man op het perron of in de bank. Maar de hocus-pocus zijn in de hoed van de regisseur blijven steken die vooral uitblinkt in soberheid en erg mooie beelden. Veel innovaties omtrent sterven worden er niet gegeven maar ergens voorbij halfweg mag Malkovich een simpele wijsheid orakelen aan Duris die voor ons allemaal op gaat. ‘Afterwards’ is een fysiek prachtige film met een beeldenweelde en een halve verrassing aan het slot, maar die ook regelmatig verdrinkt in meligheid.
De Franse godenzoon Romain Duris speelt hier zonder twijfel één van zijn beste rollen aan de zijde van zowat de meest eigenzinnige acteur van de planeet. De meest aangename surprise (letterlijk en figuurlijk) is echter Evangeline Lilly die blijkbaar meer kan dan alleen maar krijsend rondhollen op een eiland. Er is dus toch leven na ‘Lost’.
Een intrigerende film over iets dat we allemaal willen vermijden… maar vroeg of laat….
Jochem Geelen