Air (2015)

Regie: Christian Cantamessa | 91 minuten | science fiction, thriller | Acteurs: Norman Reedus, Djimon Hounsou, Sandrine Holt, Michael Hogan, Ryan Beil, David Nykl, Peter Benson, Paula Lindberg, Darren Dolynski, Meredith Hama-Brown, Greg Teasdale, Jin Sangha, Sophie Lui, Steve Burgess, Klara Rybicka

Amerika, ergens in de 21e eeuw. Nadat een kernoorlog de buitenlucht heeft vergiftigd is leven op aarde niet meer mogelijk. Een elite van intelligente, creatieve of anderszins belangrijke mensen is vertrokken naar ondergrondse bunkers en daar in diepe slaap gebracht. Levend op een minimum aan zuurstof zullen zij pas ontwaken wanneer de aarde weer bewoonbaar is. Om al die machines draaiend te houden zijn er per bunker twee technici aangesteld die ieder half jaar ontwaken om de apparatuur te testen en te checken of de aarde al bewoonbaar is.

Tot zover het fascinerende uitgangspunt van scifi-thriller ‘Air’. Het verhaal begint wanneer de technici Cartwright en Bauer ontwaken voor hun halfjaarlijkse check. Bauer is een blank machomannetje, sterk vertolkt door Norman Reedus. Cartwright (een minder overtuigende Djimon Hounsou) is een Afro-Amerikaan met een zachte inborst en een romantisch geheim. Cartwright wordt regelmatig bezocht door de gefantaseerde verschijning van een van de slaapsters, die hem van goede raad voorziet. Alles gaat goed, tot op een dag brand uitbreekt in het bunkercomplex, die ervoor zorgt dat de technici acuut gebrek aan lucht krijgen. Daarmee komt de verstandhouding tussen de twee onder druk.

Wat volgt is een niet al te spannende queeste naar verse lucht. Hiervoor is een lange zoektocht nodig door de gangen, kokers en benauwde ruimten van het bunkercomplex. Dat deze speurtocht niet al te spannend is, komt omdat onze protagonisten niet geconfronteerd worden met menselijke tegenstrevers (iedereen is in diepe slaap) maar met technische mankementen, deuren die niet openen en ander mechanisch ongemak. Pas als de twee mot met elkaar krijgen wint de film aan spanning, maar dan zijn we al ver over de helft.

Waar de film het van moet hebben zijn de morele dilemma’s waaronder de twee gebukt gaan. Echt lekker uitgewerkt worden die niet, maar de onalledaagse problematiek zet je wel aan het denken. Wat ook meewerkt is de claustrofobische omgeving. Nauwelijks licht, kleine ruimten, geen buitenlucht. Zelfs tijdens de saaiere sequenties zorgt die benauwdheid voor een ongemakkelijk gevoel. Toch wegen die dilemma’s en zuurstofarme atmosfeer niet op tegen de zuurstofarme plotontwikkeling. Dat wekt irritatie. Niet omdat ‘Air’ een slechte film is, maar omdat er een veel betere film had ingezeten.

Henny Wouters

‘Air’ verschijnt woensdag 13 januari 2016 op DVD.