Alice, Darling (2022)

Recensie Alice, Darling CinemagazineRegie: Mary Nighy | 90 minuten | drama | Acteurs: Anna Kendrick, Kaniehtiio Horn, Charlie Carrick, Wunmi Mosaku, Mark Winnick, Daniel Stolfi, Carolyn Fe, Gordon Harper, Viviana Zarrillo, Mairi Babb, Susan Applewhaite, Ethan Mitchell, James M Jenkinson, Lindsay Leese, Toni Ellwand, Deborah Grover, Sara Bradeen, Farah Merani

‘Alice, Darling’ gaat over Alice (Anna Kendrick). We ontmoeten haar als ze op weg is naar een avondje uit met haar twee beste vriendinnen, Sophie en Tess (Wunmi Mosaku en Kaniehtiio Horn). Terwijl haar vriendinnen plannen maken voor een minivakantie met zijn drieën ter ere van Tess’ dertigste verjaardag en Alice wijzen op de ober die volgens hen voor haar gevallen is, bekommert Alice zich meer om haar telefoon. Haar vriend Simon blijft haar berichtjes sturen. Als Alice in het toilet een foto van haar decolleté maakt om die vervolgens naar hem te smsen, begint er bij de kijker iets te knagen. Er is natuurlijk niets mis met het elkaar lekker maken met stiekem geschoten sexy foto’s, maar uit niets in Alice’s houding blijkt dat ze zelf plezier heeft aan de situatie.

Simon (Charlie Carrick) is kunstenaar. Tijdens de openingsavond van zijn nieuwe tentoonstelling komt alleen Sophie, Tess heeft op het laatste nippertje afgezegd. Dat zet de toon van de vriendschap tussen Tess en Alice, die erg teleurgesteld is in haar vriendin; gevoelens die – zoals later zal blijken – vice versa zijn. Toch gaat Alice, zij het niet van harte, mee met haar vriendinnen naar het huisje van Sophies familie, prachtig in de natuur gelegen bij een meer. Tegen Simon zegt ze echter dat ze voor haar werk weg moet. Dit is iets wat ze eerst meerdere keren hardop voor zichzelf moet oefenen, uit angst betrapt te worden op haar opzichtige leugen.

Tijdens het tripje blijkt op subtiele wijze hoe zeer Alice onder de plak zit bij Simon. Ze vertoont compulsief gedrag, heeft neiging tot anorexia en is meer met haar telefoon bezig (lees: met Simons berichtjes) dan met haar vriendinnen. Sophie en Tess hebben aanvankelijk nog niets door, maar uiteraard komt een en ander tot een uitbarsting.

Mary Nighy, dochter van acteurskoppel Bill Nighy en Diana Quick, maakt met ‘Alice, Darling’ een zelfverzekerd speelfilmdebuut. Het verhaal is klein, voornamelijk gaat het om de vriendschap tussen de drie vrouwen die elkaar al hun halve leven kennen, maar toch weinig van elkaar blijken te weten. Hoewel het erop lijkt dat ze uit elkaar zijn gegroeid, is hun band sterk genoeg om elkaar bij te staan in moeilijke tijden. Het naturelle acteerwerk van de drie actrices is erg sterk. Er zijn momenten van miscommunicatie, onuitgesproken gedachten en angsten, emotionele uitbarstingen en ruzies. Anna Kendrick is natuurlijk de bekendste van het trio en toont hier nog maar eens dat ze heel wat meer in haar mars heeft dan het spelen van grappige personages in luchtige komedies. Meer van dit soort rollen voor haar graag!

De wijze waarop Alice geestelijk mishandeld wordt door Simon, wordt door middel van flashbacks duidelijk. Maar niet alleen zijn geraffineerde manipulatie is goed uitgewerkt in het script, ook wat het met Alice doet: de schaamte, verwarring, het gebrek aan zelfvertrouwen. Dat de paar dagen weg van Simon voor haar een terugkeer naar de realiteit zijn wordt duidelijk door een ogenschijnlijk onlogische uitstapje in het scenario; de zaak van een vermist persoon in de omgeving van het vakantiehuisje. Het is alsof Alice hierdoor weer tot zichzelf komt; ze lijkt weer in staat zelf te denken en te reageren.

‘Alice, Darling’ is een gevoelige film over een zwaar onderwerp. Door het solide acteerwerk en de focus op de vriendschap en op de interne strijd van het slachtoffer van de psychische mishandeling een indrukwekkend debuut.

Monica Meijer

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 23 maart 2023