Alien Raiders (2008)
Regie: Ben Rock | 82 minuten | horror, science fiction | Acteurs: Carlos Bernard, Matthew St. Patrick, Courtney Ford, Jeff Licon, Samantha Streets, Derek Basco, Bonita Friedericy, Bryan Krasner, Rockmond Dunbar
Het is weer eens zover… De marsmannetjes zijn geland! En zoals altijd hebben ze het voorzien op ons mensen. Ditmaal slaan ze echter toe op een nogal ongebruikelijk plek. De groenen maken de koelafdeling van de supermarkt onveilig! Dat deze alledaagse lokatie toch garant kan staan voor een potje zeer vermakelijke intergalactische strijd, dat bewijst het über-Amerikaanse ‘Alien Raiders’.
Wat direct opvalt aan ‘Alien Raiders’ is dat deze een bijzonder sympathieke indruk maakt. De film doet ouderwets aan en dat is prettig. Een groepje dorpsbewoners, een lokale supermarkt, aliens die gemaakt zijn van rubber en plastic. Het doet allemaal erg betamax aan. Na een tijdje moet je zelfs constateren dat de film eigenlijk geen enkel minpunt kent. Toch betekent dat niet automatisch ook een perfecte film.
Want alhoewel sympathiek wordt het nooit echt duidelijk wat de regisseur nu precies wil met deze film. Wil hij ons bang maken? Moeten we erom lachen? Gaat het om de actie? Al deze elementen zitten namelijk in meer of mindere mate in de film, maar geen van hen voert de boventoon. Hierdoor voelt het alsof er voor het gemiddelde is gekozen. Een beetje horror. Een tikkeltje komedie en een snufje wapengekletter. Je zou kunnen zeggen dat de film hierdoor niet uit de verf komt, maar dat is niet het geval. De film blinkt alleen nergens echt in uit. Het is vooral ‘leuk’ om te zien, maar niet spectaculair.
Ook ziet de film er goed verzorgd uit, maar wordt er nergens een greep naar de originaliteitsprijs gedaan. Nergens in de film is een apart camerastandpunt te ontdekken, nergens een afwijkende montage en nergens een unieke belichting. Het is allemaal precies volgens het boekje. Wederom geldt hier dat het aan de film geen afbreuk doet, maar dat het de film niet boven het gemiddelde uit tilt.
En toch is er iets dat ‘Alien Raiders’ onderscheidt van al die andere B-films die direct op dvd uitkomen tegenwoordig. Een dubbel standpunt inderdaad, maar het geeft wel aan dat het geheel meer is dan de som der delen. Qua vorm en inhoud is de film weinig origineel. De film haakt in op alles wat je al een keer eerder hebt gezien. Wat de sfeer betreft – nog zoiets ongrijpbaars – blinkt de film ook niet uit. Daarvoor is de film immers veel te besluiteloos in zijn karakter. Nee, het is veel eerder juist dat sympathieke dat de film zo charmant maakt. Al vanaf de eerste minuten na kennismaking wil je vrienden worden met de film, simpelweg omdat hij zo’n vriendelijke, ouderwetse uitstraling heeft. Voor de verandering eens geen arrogante acteurs, doorzichtige marketing of pretentieuze scripts, maar gewoon een leuke film die je met vrienden kunt kijken. Een film die niet van je verlangt dat je nog een uur na het einde ondersteboven bent van de boodschap of de overdreven actie, maar die je gewoon een keer kunt kijken als je niets te doen hebt. Een film die zichzelf niet opdringt aan de kijker, maar de kijker zelf laat beslissen of hij geïnteresseerd is of niet.
In een tijdperk waarin de B-film gekenmerkt wordt door acteurs die er uitzien als fotomodellen, schreeuwerige special effects uit de computer worden getoverd en de films gemaakt worden door studio’s die erop uit zijn vlug binnen te lopen met flutproducties onder leiding van commerciële regisseurs, is een film als ‘Alien Raiders’ een verademing. Gewoon een onderhoudend en goed verfilmd verhaal zonder poespas. Lange leve rubber en plastic!
Sander Colin