All Hat (2007)
Regie: Leonard Farlinger | 89 minuten | drama, komedie, western | Acteurs: Rachael Leigh Cook, Luke Kirby, Keith Carradine, Lisa Ray, Ernie Hudson, David Alpay, Noam Jenkins, Joel S. Keller, Graham Greene, Gary Farmer, Stephen McHattie, Michelle Nolden, David Gardner, Tracy Wright, Lorne Brass, Michael Mahonen, Ellen-Ray Hennessy, Charlotte Laurier, Tony Rannelli, Brooke Johnson, Nigel Hamer, Doug Murray, Christopher Bolton, Trent McMullen, Shawn C. Orr, Deanna Dezmari, Sandy Hawley, Jessica Barrow, Sima Fisher, Andrew Foster
Waar hebben we dat eerder gezien: de verloren zoon die na jaren terugkeert op het oude nest, alwaar hij het aan de stok krijgt met zijn vroegere nemesis. De Canadese filmmaker Leonard Farlinger besloot het beproefde concept in een eigentijds jasje te gieten. Aan de basis van zijn film ‘All Hat’ uit 2007 ligt de gelijknamige roman van Brad Smith. De film is een bescheiden poging plattelandsdrama te combineren met een moderne western, met als locatie de landelijke Canadese provincie Ontario. De aanpak van Farlinger had kunnen werken, als hij een beperkt aantal boeiende personages zou hebben opgevoerd. Het tegendeel is echter waar: een overdaad aan nauwelijks uitgewerkte figuren maken te veel gebeurtenissen mee en geen van hun avonturen is interessant genoeg om de kijker de volle anderhalf uur te boeien.
De held van het verhaal is Ray Dokes (Luke Kirby), die zojuist vrij is gekomen uit de gevangenis. Bij zijn thuiskomst wordt hij opgevangen door Pete Culpepper (Keith Carradine), een vriend van zijn overleden vader die een matig lopende paardenstal heeft. Ray merkt dat het stadje in de greep is van Sonny Stanton (Noam Jenkins), de arrogante en achterbakse zoon van een rijkaard. Stanton probeert alle grond op te kopen van de boerenfamilies om er een golfbaan op te bouwen. Ook Rays ex-vriendin Etta (Lisa Ray) staat onder druk om haar landgoed te verkopen. In de tussentijd besluiten Sonny’s neven Dean (Joel S. Keller) en de zwakzinnige Paulie (David Alpay), die ook nog een appeltje met hem te schillen hebben, het beste racepaard van de Stantons te stelen. Juist dat paard speelt een belangrijke rol in de vereffening van de oude rekening die Ray nog open heeft staan met zijn aartsvijand Sonny…
‘All Hat’ is duidelijk in twee delen gesplitst. In de eerste helft draait het om Rays thuiskomst, zijn hernieuwde kennismaking met oude bekenden. Ook de kijker krijgt een uitgebreide introductie van de vele personages die een rol spelen in het geheel. In het tweede deel staat het verdwenen racepaard centraal, waarna vanuit verschillende hoeken snode plannen worden gesmeed om de ander op z’n nummer te zetten. Het is jammer dat deze aardig opgebouwde set-up zo erbarmelijk wordt uitgewerkt: in de slotscènes wordt van de hak op de tak gesprongen en blijft het lang onduidelijk wat er allemaal gebeurt. Je vraagt je steeds af of je een scène gemist hebt, omdat je nauwelijks wordt meegetrokken in het geheel. En doordat je weinig meekrijgt van de pay-off, is de verrassing aan het slot ver te zoeken. Pas wanneer Farlinger en scenarioschrijver Brad Smith op briljante – ahum – wijze uit de hoek komen door de gebeurtenissen van kop tot staart te laten uitleggen, snap je hoe de vork in de steel zit Het niet serieus nemen van je publiek is natuurlijk een doodzonde, ook – of zelfs juist- in een bescheiden opgezette film als deze.
Opmerkelijk is de grote hoeveelheid acteurs van naam die aan deze film meewerkten. Mensen als Rachael Leigh Cook (‘She’s All That’, 1999), Ernie Hudson (‘Lackawanna Blues, 2005), Graham Greene (Oscarnominatie voor beste bijrol in ‘Dances with Wolves’, 1990) en Keith Carradine (Oscarwinnaar voor zijn muzikale bijdrage aan ‘Nashville’, 1975) horen niet thuis in deze ondermaatse productie. Het lijkt ook wel alsof iedereen met tegenzin aan de slag is. Hoofdrolspeler Luke Kirby is best charismatisch, maar hij lijkt verveeld en lusteloos – haast apathisch – in deze traag voortslepende productie. Zoals dat in feite geldt voor alle acteurs. Zelfs componist Bill Frisell had er weinig zin in, getuige zijn opmerkelijk eentonige score. De enige die de malaise van zich af weet te schudden is cinematograaf Paul Sarossy, die bij vlagen verrassend uit de hoek komt met zijn prachtige fotografie. Had de rest van de cast en crew evenveel inspiratie gehad als hij, dan was er van ‘All Hat’ wellicht nog wat geworden…
Helaas, nu zitten we opgescheept met een karrenvracht aan oninteressante personages die ons nauwelijks weten te boeien met hun fletse avonturen. De film is traag en inspiratieloos en straalt dat in alle opzichten uit. Omdat je weet dat ergens onder de dikke laag lethargie toch een sprankje goodwill schuilgaat, kun je deze film niet linea recta afserveren. Het kost alleen bijzonder veel moeite om je er doorheen te worstelen!
Patricia Smagge