All the Boys Love Mandy Lane (2006)

Regie: Jonathan Levine | 88 minuten | horror | Acteurs: Amber Heard, Anson Mount, Whitney Able, Michael Welch, Edwin Hodge, Aaron Himelstein, Luke Grimes, Melissa Price, Adam Powell, Peyton Hayslip, Brooke Bloom, Cousin Jen, Robert Earl Keen

Alle jongens houden van Mandy Lane. En het is de bedoeling dat de kijker van de film dit ook doet – al is het maar ten dele – om geïnteresseerd te kunnen blijven in het verloop van het verhaal. Nu is het inderdaad niet moeilijk om te zien waarom ze zo in de smaak valt. Mandy is een gezonde “all American girl”, met een mooi figuur, blauwe ogen en lange blonde haren, en ze is ook nog eens redelijk sympathiek. Tegelijkertijd lopen er vast nog wel drie, vier dames op de school in de film in de rondte die met de juiste camerastandpunten en slow motion shots op eenzelfde manier op een voetstuk geplaatst en als natte droom van iedere schooljongen geobjectiveerd zouden kunnen worden. Wat Mandy Lane zo aantrekkelijk maakt is niet alleen haar schoonheid, maar ook haar onbereikbaarheid. Juist het feit dat ze haar maagdelijkheid nog niet heeft afgestaan en nog geen echt vriendje heeft gehad op school, maakt haar extra begeerlijk en mysterieus.

Zo onweerstaanbaar, zelfs, dat een jongen in de openingsscène van de film ertoe kan wordt verleid een gewaagde duik in het zwembad te maken vanaf het dak van zijn huis om indruk op Mandy te maken. Met bloederig resultaat. De grote vraag blijft natuurlijk of de bijna als goddelijk beschouwde juffrouw Lane aan de hooggespannen verwachtingen kan voldoen. De actrice Amber Heard komt overtuigend over in de rol van de ongrijpbare Mandy. Ze weet haar sexyheid goed te combineren met discretie en ze weet daarnaast precies de goede balans te vinden tussen afstandelijkheid en bereikbaarheid om de jongens gretig te houden. Het gevaar bestaat namelijk dat haar mysterie, wanneer ze steeds jongens afwijst, gezien wordt als frigiditeit en arrogantie. Één van de jongens in de film gaat haar wel degelijk in een dergelijk licht zien wanneer zij tot zijn frustratie niet ingaat op zijn verleidingsacties, maar dit gebeurt pas laat in de film.

Tot die tijd is iedereen in haar ban, en blijft ook de kijker tot op zekere hoogte in haar geïnteresseerd, wachtend op interessante reacties en benieuwd naar de dieptes van haar persoonlijkheid. Dit zorgt echter voor een teleurstelling. Bijna onvermijdelijk misschien, aangezien de realiteit zelden voldoet aan de voorstellingen in de fantasie, maar gezien het genre waarin deze film opereert en de erotische spanning tussen Mandy en enkele andere personages – met name de hulp Garth – is de ontwikkeling van het verhaal teleurstellend. In plaats van een immer groeiende, intense spanning en een bevredigend inzicht in de psyche van Mandy en haar leeftijdgenoten, krijgt de kijker te maken met standaard moordscènes en een “schokkende”, maar toch tamelijk anti-climactische twist.

Dat is jammer, omdat de film mooi geschoten is, vlot verteld wordt, en in zijn eerste helft een goede karakterisering van de personages laat zien, met een aardige indruk van de gedachten en zorgen van deze leerlingen. Maar het mogelijke uitzicht op interessante psychologie wordt uiteindelijk terzijde geschoven ten faveure van bloed en geweld, terwijl dit verplichte horroraspect met de stalkende killer ook nog eens weinig opzienbarend is. De (aanvankelijke) moordenaar is kleurloos en zijn identiteit wordt al vrij snel bekend gemaakt. ‘All the Boys Love Mandy Lane’ had van alles kunnen zijn. Zowel een beklemmende horror als een film met dramatische diepgang. In zijn huidige vorm is er van beide elementen echter net te weinig aanwezig. Gelukkig maar dat Mandy zelf goed weet te bekoren.

Bart Rietvink

Waardering: 2

Bioscooprelease: 29 mei 2008