Alle tijd (2011)

Regie: Job Gosschalk | 97 minuten | drama, komedie, romantiek | Acteurs: Paul de Leeuw, Karina Smulders, Lineke Rijxman, Christopher Parren, Teun Luijkx, Alwin Pulinckx

Job Gosschalk maakt al sinds begin jaren negentig faam als castingdirector voor talloze Nederlandse films en televisieseries. Maar het bloed kroop waar het niet gaan kon en met de succesvolle romantische komedie ‘Alles is liefde’ uit 2007 maakte Gosschalk zijn debuut als producent. De ambities van de geboren Fries reiken echter nog verder. Hij probeert ook als regisseur voet aan de grond te krijgen. Na een aantal afleveringen van de tv-series ‘S1ngle’ en ‘Walhalla’ waagt Gosschalk zich voor het eerst aan een speelfilm. Hij is niet alleen de regisseur, de castingdirector en de producent van de tragikomedie ‘Alle tijd’ (2011), maar schreef ook het scenario. De film mag dan ook met recht een persoonlijk project worden genoemd. Dat Gosschalk de meeste ervaring heeft als castingdirector, moge duidelijk zijn. Op het acteursensemble dat hij bijeen zocht voor zijn speelfilmdebuut valt dan ook weinig op te merken, al deed de casting van Paul de Leeuw in een van de hoofdrollen aanvankelijk wel wat wenkbrauwen fronzen. Want is hij wel geschikt voor een dramatische rol? De Leeuw houdt zich echter knap staande in ‘Alle tijd’, een film die verre van perfect is maar in al zijn oprechtheid toch voldoende overtuigingskracht in zich heeft.

Sinds het overlijden van hun ouders zorgt Maarten van de Kamp (Paul de Leeuw) voor zijn veel jongere zusje Molly (Karina Smulders). Maar kleine meisjes worden groot en de mededeling van Molly dat ze gaat samenwonen met haar vriend Teun (Teun Luijkx) komt voor Maarten als een donderslag bij heldere hemel. Nu hij niet meer voor zijn zusje hoeft te zorgen, wordt hij geconfronteerd met de leegte van zijn eigen bestaan. Hij hunkert naar liefde. Nee, niet de platonische liefde die hij van Molly of zijn cynische beste vriendin Reina (Lineke Rijxman) krijgt, maar gepassioneerde liefde. Op een zomerse namiddag pikt hij de stomdronken Arthur (Alwin Puelinckx) op en hij wordt tot over zijn oren verliefd op hem. Arthur zelf twijfelt nog over zijn geaardheid, waardoor de prille relatie niet van een leien dakje gaat. Met Molly gaat het steeds minder goed. Haar relatie met Teun loopt op de klippen, maar ze blijkt zwanger te zijn. En dan wordt ze ook nog eens ernstig ziek…

Relaties mogen dan het centrale thema vormen in ‘Alle tijd’, Gosschalk schuwt het niet om ook andere onderwerpen aan te snijden. Homoseksualiteit, eenzaamheid, het leven en de dood, ongewenste kinderloosheid, het lege-nestsyndroom en onzekerheid zijn zomaar wat thema’s die de revue passeren. Met zo veel verschillende onderwerpen neemt Gosschalk misschien wel wat te veel hooi op zijn vork, hij heeft onmogelijk tijd en ruimte om ze allemaal voldoende uit te werken. Daardoor blijft het verhaal vooral in de eerste helft wat aan de oppervlakte. De eerste scènes zijn sowieso wat chaotisch, omdat de regisseur zijn personages op een wat geforceerde manier aan het publiek introduceert. Na die opstartproblemen komt de film echter steeds beter in zijn ritme en raken we vertrouwd met de veelal sympathieke karakters. Want ook al zijn niet al hun handelingen even vanzelfsprekend, je gaat wel geven om Maarten, Molly en hun vrienden. Daar ligt meteen ook de kracht van ‘Alle tijd’: dit zijn echte mensen, met ieder zo hun eigen onhebbelijkheden. Je sluit ze vrij snel in je hart en houdt van ze, ondanks hun gebreken. Daarom komt de wending in de tweede helft van de film ook zo hard aan.

Vooral de vrouwelijke castleden zijn op dreef. Karina Smulders als de vrolijke spring-in-’t-veld Molly die de tragedie maar niet van zich af weet te schudden, maar ook Lineke Rijxman als de cynische hartsvriendin die zo haar eigen verdriet mee moet zien te torsen, maar zichzelf wegcijfert voor de mensen die ze liefheeft. Paul de Leeuw zal nooit een Oscar winnen, maar steelt de harten van het publiek als de goed bedoelende maar een tikkeltje bemoeizuchtige grote broer die nu maar eens een keer aan zichzelf moet denken. Uiteraard zorgt hij ook voor de nodige humor, al gaat dat veelal ten koste van zichzelf. Zijn ontluikende relatie met Arthur komt wat uit de lucht vallen maar wint gedurende de film steeds meer aan geloofwaardigheid (al had die ruziescène in de stralende regen – terwijl te zien is dat het een hele zonnige dag is – niet gehoeven). En vooruit, we gunnen die lobbes ook gewoon een leuke relatie! Talent Teun Luijkx (bekend van de serie ‘A’dam – E.V.A.’) speelt zijn wispelturige naamgenoot op een heel natuurlijke, vloeiende manier.

Van Job Gosschalk mag je niet verwachten dat hij een feilloos regiedebuut aflevert en dat doet hij dan ook niet. Op ‘Alle tijd’ is genoeg aan te merken, zeker wat het scenario betreft. Feit blijft echter dat de film ontroert en harten weet te stelen. En dat zou best wel eens door de levensechte personages kunnen komen. Smulders, Rijxman, Luijks, en ja, ook De Leeuw weten te overtuigen met hun spel. Hoe onlogisch hun handelen soms ook is. In het dagelijks leven doen we toch ook niet altijd wat van ons verwacht wordt?

Patricia Smagge

Waardering: 3

Bioscooprelease: 14 april 2011