Alles voor elkaar (2017)

Regie: Danny Stolker | 89 minuten | romantiek, komedie | Acteurs: Maryam Hassouni, Esmée van Kampen, Yootha Wong-Loi-Sing, Sarah Chronis, Oscar Aerts, Mark van Eeuwen, Tarikh Janssen, Jord Knotter, David Lucieer, Leo Alkemade, Don Alphonso, Nick Vorsselman

Van huis uit is Danny Stolker rapper onder de naam Kas, maar behalve goochelen met woorden kan deze Rotterdammer ook goed uit de voeten met beeld. Videoclips van zijn hand vielen in de prijzen en daarnaast maakte hij twee documentaires: ‘Fatcap Express’ (2008) over twee grafitti-artiesten en ‘Who the F*ck is Unorthadox’ (2011), over Stolkers goede vriend en collega, rapper Unorthadox. Stolker heeft kennelijk veel plezier in het draaien van films, want hij waagt zich nu ook aan een speelfilm. ‘Alles voor elkaar’ (2017) is een Nederlandse romantische komedie waarin vier vriendinnen op een kruispunt in hun leven komen te staan. Als ze hun dromen ooit nog willen realiseren, dan moeten ze daar nu voor gaan. ‘Alles voor elkaar’ heeft een leuke cast en laat Rotterdam als filmlocatie volop schitteren. Jammer genoeg laat het scenario in al zijn voorspelbaarheid, oppervlakkigheid en onwaarschijnlijkheid flink te wensen over.

Vier vriendinnen vieren de dertigste verjaardag van één van hen, Lina (Esmée van Kampen). Nicole (Sarah Chronis) en Vanessa (Yootha Wong-Loi-Sing) hebben die mijlpaal al bereikt, en over twee maanden is het ook voor Sena (Maryam Hassouni) zover. Uit pure nostalgie bekijken de vier een filmpje van Lina’s achttiende verjaardag, waarop ze allemaal vertellen wat ze voor hun dertigste hopen te bereiken. Tot hun schrik ontdekken ze dat daar voor de meesten maar weinig van terecht is gekomen. Lina droomt over een gezin, maar komt maar niet aan de man. Vanessa hoeft niet zo nodig een vaste relatie, maar windt wel zo elke man om haar vinger. Ze droomt van een carrière als zangeres, maar weet niet waar ze moet beginnen. Sena is ambitieus en staat op het punt promotie te maken; zij droomt van een topbaan als CEO bij een multinational. Nicole ten slotte heeft een man en een kind en weet niets te wensen. Dus gaat ze maar voor een zwembad in de tuin. Dat ze niet bepaald gelukkig is in haar relatie en haar werk, houdt ze voor zichzelf. De vriendinnen besluiten – in licht beschonken toestand – elkaar te helpen hun doelen te bereiken, voordat de laatste van de vier de dertig heeft bereikt. Omdat je in twee maanden geen bergen kunt verzetten, besluiten ze het kleinschalig aan te pakken: Lina gaat aan het daten, Vanessa meldt zich aan voor audities, Sena dwingt die promotie af en Nicole treft voorbereidingen voor dat gewenste zwembad.

Natuurlijk loopt het allemaal niet zoals gepland. De wanhopige pogingen van Lina om een geschikte man aan de haak te slaan, waarbij ze wordt gesouffleerd door haar vriendinnen, zijn vooral lollig. De auditie die Nicole voor Vanessa geregeld heeft gaat gruwelijk mis. Sena wordt een hak gezet door haar onuitstaanbare collega Jonathan (Leo Alkemade), die er met háár idee vandoor gaat en Nicole zet haar relatie op het spel door aan te pappen met een ander. De vriendinnen leren dat het gras heus niet altijd groener is bij de buren, dat je soms tevreden moet zijn met wat je hebt en dat geluk vaker dichtbij is dan je denkt. Voorspelbare wijze lessen dus, zoals de film grotendeels voorspelbaar verloopt. Want dat degene die alles het beste voor elkaar lijken te hebben uiteindelijk de grootste worsteling ondergaan, zie je al van ver aankomen. Slechts een enkele keer neemt het scenario van Dag Neijzen en Liesbeth Strik een afslag die je niet verwacht. De gebeurtenissen graven jammer genoeg zelden diep; de nadruk wordt liever gelegd op de (on)gein: wc’s die na een grote boodschap niet meer doortrekken en halfslachtige inbraakpogingen om een usb-stick te confisqueren, dat werk. Terwijl er best interessante thema’s worden aangestipt waar menige (begin-)dertiger tegenaan loopt.

Daar komt nog bij dat de personages erg stereotype zijn: de carrièretijger, de vrouw met de rammelende eierstokken, de uitgebluste jonge moeder en de talentvolle losbol. Met Hassouni, Van Kampen, Chronis en Wong-Loi-Sing heeft ‘Alles voor elkaar’ flink wat jong vrouwelijk talent aan boord, maar alleen die laatste is in staat haar rol van de nodige frisse, naturelle energie te voorzien. In de (mannelijke) bijrollen zien we onder anderen Mark van Eeuwen, David Lucieer, Oscar Aerts, Tarikh Janssen, Jord Knotter en Leo Alkemade. Aerts en Alkemade zijn er voor de komische noot, de anderen krijgen amper iets te doen. Meer aandacht is er voor de stad Rotterdam, die door Stolker met ongebreidelde liefde wordt vastgelegd. Dat de regisseur ook in de muziekscene thuis is, is te horen aan de prettige eigentijdse soundtrack, waarin veel ruimte is gereserveerd voor hiphop.

‘Alles voor elkaar’ beweert een uit het leven gegrepen romantische komedie te zijn die vier vriendinnen volgt op weg naar hun volwassenheid. Herkenbaar zijn de thema’s waarmee ze worstelen – relaties, kinderen, carrière – natuurlijk alleszins, maar de manier waarop een en ander is uitgewerkt laat behoorlijk te wensen over. De fraaie beelden van Rotterdam, de fijne muziek en de sprankelende Wong-Loi-Sing kunnen niet verbloemen dat het scenario aan alle kanten rammelt.

Patricia Smagge

Waardering: 2

Bioscooprelease: 12 oktober 2017
DVD-release: 7 februari 2018