Amando A Maradona (2005)

Regie: Javier Vazquez | 92 minuten | documentaire |

Een doelpunt om nooit te vergeten. Voor vele voetbalfans over de hele wereld is het de meest treffende uitspraak over de tweede goal die Maradona scoorde tegen Engeland op het WK in 1986. Het doelpunt van ‘de buitenaardse’ werd zelfs door de FIFA bekroond tot ‘Goal of the Century’. Maar Maradona betekent veel meer dan alleen dat doelpunt in Mexico. De Argentijnse voetbalster is uitgegroeid tot een icoon, een God met een eigen kerk en volgelingen.

Javier Vazquez laat in de documentaire ‘Amando A Maradona’ een ongekende adoratie en fascinatie zien die leeft bij de fans van Diego Maradona. De steeds terugkerende tattoo’s zijn daar misschien het meest concrete voorbeeld van. Supporters van Boca Juniors, Barcelona en Napoli dragen nog steeds met trots afbeeldingen, handtekeningen en het shirtnummer van hun held op alle plaatsen van hun lichaam. Hun liefde voor Diego is onbeschrijfelijk, en in enkele gevallen groter dan voor wie dan ook. Het voetbal van tegenwoordig is volgens hen niets meer vergeleken met de periode van Maradona.

Maar de documentaire laat veel meer zien dan alleen adoratie en fascinatie. Vazquez geeft het woord aan Maradona zelf, aan zijn familie, zijn jeugdcoach en medespelers. Want hoewel hij veel moois heeft laten zien op sportgebied, iedereen kent natuurlijk de keerzijde van de medaille. Maradona werd beschuldigd van doping, was niet altijd even vriendelijk tegen journalisten en werd zelfs in verband gebracht met cocaïnegebruik. Fans bleven in hem geloven, maar de rest van de wereld niet. In deze documentaire geeft Vazquez Maradona zijn persoonlijkheid terug, hij laat zien dat de veelbesproken voetbalheld ook een mens is met emoties en verantwoordelijkheidsgevoel.

De interviews met jeugdvrienden, mensen van de Argentijnse voetbalbond en fans worden van tijd tot tijd afgewisseld met rap gemonteerde, originele voetbal- en televisiebeelden van Maradona. Zo komt het bekende fragment van de met water bespoten journalisten voor in de documentaire, evenals de bekende manier waarop Maradona met zijn ‘niet op deze manier!’ journalisten afwimpelde op luchthavens. Naast de vele prachtige doelpunten en hoogstandjes op trainingen geeft dat een uitzonderlijk mooi beeld van Maradona.

Maar juist de beelden die nooit werden vertoond, waarin de inmiddels oude legende laat zien dat hij nog steeds kan hooghouden, waarin hij een bordje pasta opeet aan de keukentafel of een liedje zingt met een karaokesysteem, juist díe beelden maken het verschil. Want de manier waarop Maradona zich blootgeeft in deze film, overtreft alles. Hij legt uit over zijn eigen tattoo’s, over zijn dochters, broers en zussen en geeft in de extra’s zelfs anekdotes weg over het ontvluchten van trainingskampen en het eeuwige dilemma van sex voor of na de wedstrijd. Javier Vazquez legt alles op een prachtige manier vast, combineert heerlijke muziek uit Cuba, Argentinië en Brazilië met interviews, televisiebeelden en doelpunten, en maakt van ‘Amando A Maradona’ een documentaire die op gebied van subtiliteit en finesse niet onder hoeft te doen voor de ‘Goal of the Century’.

Julien van Alphen