Amazones (2004)

Regie: Esmé Lammers | 100 minuten | actie, komedie, misdaad | Acteurs: Monique van de Ven, Susan Visser, Georgina Verbaan, Monic Hendrickx, Theo Maassen, Pierre Bokma, Marcel Musters, Jochum ten Haaf, Nadia van de Ven

‘Amazones’ begint somber en triest: We zien het dagelijks leven van vier vrouwen in het troosteloze Breda-Noord. De een heeft nog meer tegenslag in haar leven dan de ander: de een is door een ex-minnaar met schulden achtergelaten, een ander heeft een vader die aan de drank is en als zwerver leeft, en ga zo nog maar even door.

Regisseuse Esmé Lammers neemt ruim de tijd om de vier hoofdpersonen te introduceren en hun tegenslagen te tonen. Samen met haar sterke cast zet zij vier vrouwen van vlees en bloed neer, met wie je ook meevoelt. Tegen de tijd dat de vrouwen hun eerste bankoverval gaan plegen zit je als kijker dan ook op het puntje van je stoel. Je leeft namelijk echt met deze meiden mee en hoopt zo hard dat het ze lukt! Maar zal het ze ook lukken??? De grofkorrelige grauwe sfeer en de onheilspellende soundtrack doen aanvankelijk weinig goeds vermoeden. Heel even lijkt dit een Nederlandse ‘Reservoir Dogs’ te worden. Daarnaast doen de accentjes (alle actrices spreken in Brabants dialect) al heel snel denken aan de recente Nederlandse gangsterfilm ‘Van God Los’, en die liep ook al niet zo gezellig af.

Al snel blijkt ‘Amazones’ echter helemaal geen thriller te willen zijn en wordt de film ineens veel luchtiger van toon. Alhoewel ‘Amazones’ lijkt te beginnen als een deprimerend sociaal-kritisch misdaaddrama over armoede in Nederland buigt de film zich langzaam om in een luchtige feelgoodfilm, waarin we treurige bijstandsmoeders zien transformeren in in stoere actieheldinnen.

Deze aanpak is gewaagd, evenals de mix van Hollandse burgertruttigheid en Amerikaanse gangsterfilms die in ‘Amazones’ wordt neergezet. De film had heel makkelijk onderuit kunnen gaan en als je kijkt naar deze mix van stijlen is het bijna een wonder dat het eindresultaat zo geslaagd uitpakt. Een iets minder sterke cast, script of regie hadden van ‘Amazones’ een kolderiek misbaksel gemaakt. Hulde dus voor regisseuse Esmé Lammers en haar sterk spelende cast! Susan Visser is vertederend, maar Monique van de Ven steelt de show als deftige weduwe. Eindelijk mogen we Nederlands grootste filmdiva weer eens in een mooie rol zien schitteren! Het mooie script van Barbara Jurgens verdient het daarnaast ook om extra genoemd te worden.

Een leuke publieksfilm van behoorlijk niveau die zowel spannend als grappig is, en zelfs een paar spectaculaire strakke actiescènes bevat (met als absoluut hoogtepunt de spectaculair gefilmde overval op een supermarkt): zo worden ze in Nederland weinig gemaakt.
Eén van de weinigen die hierin meerdere malen is geslaagd was Dick Maas. Ook de muziek, volgens de aantiteling afkomstig van ene ‘Parachute’, klinkt qua sound wel heel erg als de filmmuziek van Dick Maas. Op de aftiteling blijkt vervolgens dat ‘Parachute’ inderdaad gewoon Dick Maas is, en dat hij ook hielp met de actiescènes. Niet zo verwonderlijk, aangezien Maas de man van regisseuse Esmé Lammers is. Alhoewel ‘Amazones’ ook zonder de muziek en actie van Maas goed te genieten zou zijn geweest, tilt deze echtelijke bijdrage de film naar een hoger niveau.

‘Amazones’ is zowel als actiefilm maar ook als vrouwenfilm volop geslaagd. Absoluut een film waar complete vriendinnengroepen naartoe kunnen gaan. Je hoort de vrouwen al vanuit de zaal met drommen tegelijk “You go girl!!!” schreeuwen naar de heldinnen op het doek. Maar ‘Amazones’ is zo geslaagd dat ook de mannen eigenlijk niet thuis mogen blijven. Lammers, Jurgens en hun cast lijken het onmogelijke te flikken en ze komen ermee weg. Als kijker zit je na afloop in je stoel en vraag je je af hoe ze het voor mekaar krijgen. Alsof je net getuige bent geweest van een bankoverval.

Jules Diepstraten

Waardering: 4

Bioscooprelease: 9 december 2004