An Inspector Calls (2015)

Regie: Aisling Walsh | 90 minuten | misdaad, drama | Acteurs: David Thewlis, Miranda Richardson, Ken Stott, Finn Cole, Chloe Pirrie, Sophie Rundle, Kyle Soller, Flora Nicholson, Gary Davis, Wanda Opalinska

Een welgestelde familie maakt zich op voor een feestelijke avond. Er wordt een heuglijk feit gevierd. Maar op het moment dat het gezellig dreigt te worden, gooit onaangekondigd bezoek roet in het eten. Dat is de summiere samenvatting van ‘An Inspector Calls’.


De politie-inspecteur in kwestie is inspector Goole (een heerlijke rol van David Thewliss). Hij is het die het feestje in het huis van de familie Birling komt verstieren. Papa Arthur (Ken Stott), mama Sybil (Miranda Richardson), dochter Sheila (Chloe Pirrie), zoon Eric (Finn Cole uit “Peaky Blinders”) en aanstaande schoonzoon Gerald (Kyle Soller uit “Poldark”) worden allemaal onafhankelijk aan de tand gevoeld, nadat Goole hen heeft medegedeeld dat een jonge vrouw zelfmoord heeft gepleegd.


Deze Eva Smith was ooit een gedegen werkneemster. Vanwege ‘onrust stoken’ (een staking om een hoger loon te bewerkstelligen) werd ze ontslagen door textielmagnaat Birling. Ze blijkt een connectie te hebben gehad met iedereen aanwezig. Eén voor één worden ze door Goole uitgehoord. Het ene verhaal blijkt nog verrassender dan het andere. De grootste gemene deler is volgens Goole dat ze allemaal op hun eigen manier verantwoordelijk waren voor haar jammerlijke heengaan. Aan het einde van zijn zeer indringende en unieke ondervragingssessie zegt hij: “Jullie hebben elk geholpen om haar te vermoorden. Vergeet dat niet. Mensen moeten wat meer naar elkaar omzien. Uiteindelijk zijn we allemaal verantwoordelijk voor elkaar.”


Eva blijkt al haar zielenroerselen aan een dagboek toevertrouwd te hebben, dus we krijgen chronologisch al haar avonturen met de ‘verdachten in de kamer’ uit de eerste hand mee. 
Na Goole’s vertrek is iedereen betrokken vervuld van schaamte. Iedereen maakt elkaar ook meteen verwijten. Vooral Eric en Sheila zijn klaar met de arrogante houding van hun ouders. Arthur vreest desondanks voor zijn status: “Als dit uitkomt, gaat dat onze reputatie geen goed doen. We worden publiekelijk geslacht.” En ook : “Ik denk dat ik die ridderorde wel op mijn buik kan schrijven. Sheila vat de ondervraging treffend samen: “Het leek wel alsof hij in onze ziel kon kijken.”

Arthur weigert de handdoek in de ring te gooien. Uit argwaan belt hij met de bevriende politiechef om navraag te doen naar Goole. Gerald belt daarna, om geheel zeker te zijn, het ziekenhuis. Als ze horen dat er die dag geen jonge vrouw binnen is gebracht die zelfmoord zou hebben gepleegd, denken ze de dans te zijn ontsprongen. Ze gaan over tot de ‘orde van de dag’. Maar dan rinkelt de telefoon weer. Het ziekenhuis. Er is een politie-inspecteur onderweg die graag enige vragen wil stellen…


‘An Inspector Calls’ speelt in het Engeland van 1912, nog voor de Eerste Wereldoorlog. Het is een tijd waarin de upper class geen idee had hoe moeilijk de rest van de bevolking het heeft. Alleen het eigen kleine wereldje is van belang. Dat maakt deze film, oorspronkelijk een toneelstuk van de hand van J.B. Priestley en voor het eerst verfilmd in 1954, pijnlijk duidelijk. 
Vooral moeder Sybil blijkt een hardvochtige dame, die totaal geen mededogen kent. Bijna alle karakters geven een gedegen vertolking ten beste. Maar het is vooral Thewliss die de kroon spant, met ‘good old’ Miranda Richardson als goede tweede. Haar personage is echt om op te schieten… Al met al is ‘An Inspector Calls’ een zeer bijzondere kijkervaring met bijzondere twists. Geheimen, schandalen en reputatieschade. Hoeveel is een mensenleven waard? Wanneer nemen we onze verantwoordelijkheid?

Ruud Stift

Waardering: 4

DVD-release: 23 maart 2021