Angels Fall (2007)

Regie: Ralph Hemecker | 91 minuten | drama, thriller, romantiek | Acteurs: Heather Locklear, Johnathon Schaech, Gary Hudson, Derek Hamilton, Linda Darlow, Lisa Marie Caruk, Len Crowther, Pete Seadon, Chezlene Kocian, Shannon Tuer, Jemma Blackwell, Christy Greene, Lori Ravensborg, Aedan Tomney, Guillermo Ura, Tamara Werden

Bijna iedereen kent Heather Locklear wel, daar hoef je geen doorgewinterde Hollywoodkenner voor te zijn. Ze brak door als Sammy Jo in de soap “Dynasty”, maar ook haar rol in “Melrose Place”, eveneens een soap, legde haar midden jaren negentig geen windeieren. Ze ontving hiervoor maar liefst vier keer een Golden Globe nominatie. Voor haar rol als Caitlin Moore in de ijzersterke komedie “Spin City” (met onder andere Michael J. Fox, wiens rol later overgenomen werd door Charlie Sheen), kreeg ze twee keer net niet zo’n felbegeerd beeldje. Als je een van deze series niet volgde, ken je haar vast van haar turbulente liefdesleven: ze was meer dan zes jaar getrouwd met Mötley Crüe-drummer Tommy Lee (voor hij zich bond aan Pamela Anderson) en ruim twaalf jaar met Richie Sambora (onder andere gitarist van Bon Jovi). Daarnaast was ze een hele vroege vlam van Tom Cruise (!) en heeft ze relaties, al dan niet kortlopend, gehad met Scott Baio, Mark Harmon en David Spade. Veel films heeft Heather niet gedaan en van de paar die ze deed waren er ook nog eens een aantal bestemd voor televisie. ‘Angels Fall’ is zo’n tv-film. De productie is gebaseerd op een boek van de bekende schrijfster Nora Roberts en dat betekent smullen voor de fans van niet al te gecompliceerde romantische thrillers…

Reese Gilmore (Heather Locklear) is een vrouw met een geheim verleden. De inwoners van het dorpje Angels Fall waar ze met autopech strandt sluiten er weddenschappen op af: of ze is op de vlucht voor de politie, of ze heeft een gebroken hart, of ze heeft een echtgenoot die haar mishandelt. Reese besluit even in het stadje te blijven, ze neemt een baantje aan als kok bij het enige restaurantje dat het dorp kent en verhuist binnen een paar dagen van het motel (uiteraard ook het enige in Angels Fall) naar een appartementje dat ze huurt van de eigenaresse van het restaurant. Ze is erg op zichzelf, praat niet meer dan nodig is met haar collega’s en de bezoekers van het restaurant, maar het is wel duidelijk dat er iets is gebeurd waar ze nog steeds last van heeft. Ze lijkt paranoïde, heeft dwangneurotische neigingen en is erg schrikachtig. Wanneer ze op een ochtend gaat wandelen in de prachtige bergachtige omgeving, is ze – door haar verrekijker – getuige van een moord. Ze slaat op de vlucht en loopt Brody, een voormalig journalist die tegenwoordig geld verdient als thrillerschrijver, tegen het lijf. Brody brengt Reese naar de lokale politie, maar het politieonderzoek leidt tot niets: er is geen lijk, geen sporen van een misdrijf en sterker nog: er is niemand als vermist opgegeven. Ondanks haar labiele toestand is Reese er echter van overtuigd dat ze geen waanbeelden heeft gehad, ook al is er iemand die haar dit heel graag wil laten geloven…

‘Angels Fall’ is niet de beste Nora Roberts-verfilming. Het ontbreekt het verhaal aan de sappige dialogen, die bijvoorbeeld ‘Montana Sky’ zo de moeite waard maakten. Ook de chemie tussen de twee love interests, Reese en Brody, is ver te zoeken. Waarschijnlijk komt dit door het ontbreken van enige achtergrondinformatie bij Brody. Nergens wordt duidelijk waarom hij iets in Reese ziet, die toch een behoorlijke emotionele bagage met zich meezeult. Het is zelfs zo dat de kijker hem op een gegeven moment gaat verdenken dat hij iets met de moord te maken heeft, of in ieder geval met het proberen Reese tot waanzin te drijven. Dit minpunt wordt echter voor een deel weer goedgemaakt door het thrillerelement van de film. Er zitten een paar aardige schrikmomenten in en de spanning zit er tot het eind best in. Daarnaast is het niet snel duidelijk wie nu de moordenaar is, en of die ook verantwoordelijk is voor de gebeurtenissen in Reese’s appartement, of dat dat weer iemand anders is. Gewoon lekker achterover zitten en je mee laten slepen met het verhaal, dat is het beste recept voor deze film.

Monica Meijer