Animal (2023)

Recensie Animal CinemagazineRegie: Sofia Exarchou |116 minuten | drama | Acteurs: Dimitra Vlagopoulou, Flomaria Papadaki, Ahilleas Hariskos, Chronis Barbarian, Voodoo Jürgens, Kristof Lamp, Nontas Damopoulos, Michael Edwards, Vagelis Evangelinos, Ilias Hatzigeorgiou, Elpida Orfanidou, Danai Petropoulea, Joanna Toumpakari, Fay Tzouma

Dieren hebben geen bewust tijdsbesef. Ze kijken niet terug, ze kijken niet vooruit, ze leven min of meer in het hier en nu. En in het hier en nu doen ze de dingen die dieren nu eenmaal doen: ze eten, drinken, ravotten, vechten en hebben seks. Voor de meeste mensen is zo’n leven zonder verleden en zonder toekomst niet iets om naar te streven, behalve misschien voor een enkele boeddhist, eenzaam mediterend op een hoge bergtop. Of voor een stel animators op een zonovergoten Grieks vakantie-eiland.

Die indruk krijgen we in ieder geval na het zien van de boeiende Griekse speelfilm ‘Animal’. Hierin maken we kennis met animator Kalia, een langzaam opbrandende vrouw die al tien jaar op het eiland verblijft. Aan het begin van de film zien we hoe zij als vaste kracht van een luxe-hotel de animators opvangt die het team in het zomerseizoen komen versterken. Waaronder de 17-jarige Eva, een Pools meisje dat familie, land en verleden heeft verlaten. Kalia herkent Eva als een spiegelbeeld van haar jongere zelf, terwijl ze merkt dat de jaren van drank, seks en hard werken hun tol gaan eisen.

Die ongezonde levensstijl is niet het enige probleem van Kalia. Het is vooral het gebrek aan hechte relaties. Niet dat de entertainers op het eiland echt eenzaam zijn. Iedereen kan het goed vinden met iedereen, de jongens en meiden lijken plezier te hebben in hun werk en nog meer plezier in de vrije tijd. Toch krijg je steeds meer het gevoel dat dit gestrande mensen zijn, die op de vlucht voor het bestaan hun anker hebben uitgegooid op een veilige maar emotioneel doodse plek.

Dit alles komt tot ons in docu-stijl, rauw en levensecht. We zien het contrast tussen het luxe-hotel waar onze animators werken en de krappe behuizing waar ze zelf bivakkeren. We vermaken ons met het (soms aardige, soms schurende) entertainment dat ze verzorgen. We begrijpen de keuze van de makers om de verledens van de karakters niet uit te diepen, net zo min als hun toekomstplannen. Want uiteindelijk kijken we naar mensendieren die – tijdelijk of permanent – zijn gestrand in een leven buiten de tijd. Een leven dat bestaat uit eten, drinken, ravotten, werken en seks. Leuk voor even, slopend op de lange termijn.

Henny Wouters

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 1 augustus 2024 (Previously Unreleased)
VOD-release: 15 augustus 2024 (Eye Film Player)