Anne+ (2021)

Recensie Anne+ CinemagazineRegie: Valerie Bisscheroux | 94 minuten | drama | Acteurs: Hanna van Vliet, Jouman Fattal, Thorn Roos de Vries, Jade Olieberg, Eline van Gils, Jesse Mensah, Huib Cluistra, Ayla Satijn, Amy van der Weerden, Anne Chris Schulting, Hein van der Heijden, Jacqueline Blom, Romana Vrede, Georgina Verbaan, Hassan Al-Lahham, Kholoud Alhaffar, Robert-Jan Bartels, Willem Bosch, Anna Drijver, Hadewych Minis

Het succesvolle “Anne+” begon in 2018 als webserie (6 afleveringen van circa 10 minuten) en werd vervolgens in 2020 een tv-serie (8 afleveringen van circa 25 minuten). In het eerste seizoen blikte de lesbische, in Amsterdam woonachtige, studente Anne (Hanna van Vliet) terug op haar liefdes (elke aflevering één vrouw), in het tweede seizoen kregen de relaties van haar vriendengroepje én haar familie een groter aandeel (elke aflevering één stel).

Wat ondermeer heeft bijgedragen aan het (internationale!) succes van de serie is het feit dat het weliswaar draait om een queer personage, maar dat het queer-zijn níet hetgene is waar ze mee worstelt, iets wat in andere lhbtq+-produkties toch vaak de hoofdmoot is. Anne is onzeker, ja, maar niet over haar seksuele geaardheid. Net als veel andere twintigers twijfelt ze over wat ze nu eigenlijk wil bereiken in haar leven. Moet ze bijvoorbeeld die promotie wel aanpakken als ze eigenlijk niet bij dit bedrijf wil blijven? Daarnaast heeft ze moeite met financiën (de stapel ongeopende blauwe enveloppen groeit) en ze kan nu wel blijven roepen dat ze een boek wil schrijven, maar schrijfmeters maken, ho maar.

De bioscoopfilm ‘Anne +’, gelukkig gemaakt door hetzelfde team als de serie (Maud Wiemeijer schrijft, Valerie Bisscheroux regisseert), gaat verder waar de laatste aflevering van seizoen 2 stopte. Je doet jezelf tekort als je niet eerst de serie kijkt, want je mist veel van de onderlinge relaties en de geschiedenis die ze hebben meegemaakt. Annes grote liefde Sara (Jouman Fattal) is inmiddels geëmigreerd naar Montreal voor haar droombaan. Anne en Sara hebben afgesproken dat Anne later volgt, zodra ze het definitieve manuscript voor haar boek ingeleverd heeft. O ja, en voor het gemak heeft Sara voorgesteld hun relatie open te stellen. Anne stemde in, maar wie haar kent, weet dat zij niets heeft met polyamoureuze relaties (kijk maar naar de aflevering waarin haar voormalige baas en geliefde Esther met Noa in het huwelijk treedt). Maar ja, Anne is Anne, en dat betekent dat ze niet altijd zegt wat ze denkt. Je kunt dus op je klompen aanvoelen dat er problemen van komen als Sara tijdens een Facetime-gesprek tussen neus en lippen aangeeft dat ze een flirt heeft met een Canadese collega.

Anne blijft worstelen, hoe lief, hecht en vergevingsgezind haar vriendenclubje ook is, en met hoeveel goede raad ze ook komen. Ook haar vader probeert haar op te peppen, als ze daar na een instorting een aantal dagen op de bank crasht. We leren zo meer van Annes jeugd kennen, want hoe komt het eigenlijk dat ze zoveel moeite heeft met het praten over haar gevoelens?

Het is echter niet allemaal kommer en kwel; dankzij de toevoeging van een nieuw personage, de non-binaire Lou (Thorn Roos de Vries) beleeft de hele club een geweldige tijd tijdens een drag-show en leert Anne een hele nieuwe (seksuele) kant van zichzelf kennen. Ook daarin is ‘Anne+’ vooruitstrevend (hoe raar is het eigenlijk dat zoiets in mainstreamfilms gewoonweg niet eerder vertoond is!). Nog een extra plusje voor de representatie van mensen met ‘normale’ (lees: niet Hollywood-achtige) lichaamsproporties en ‘schoonheidsfoutjes’.

‘Anne+’ kijkt lekker weg, en het is waarschijnlijk maar net in welke levensfase je zit of je je een beetje stoort aan Annes besluiteloosheid of dat je je erin herkent. Hoe dan ook: goed en met liefde gemaakt en met plezier en liefde gespeeld en dat betaalt zich uit.

Monica Meijer

Waardering: 3

Bioscooprelease: 14 oktober 2021
VOD-release: 11 februari 2022 (Netflix)