Annihilation (2018)

Regie: Alex Garland | 125 minuten | avontuur, drama | Acteurs: Natalie Portman, Benedict Wong, Sonoya Mizuno, David Gyasi, Oscar Isaac, John Schwab, Jennifer Jason Leigh, Gina Rodriguez, Tuva Notvotny, Tessa Thompson, Sammy Hayman, Josh Danford, Kristen McGarrity

In 2014 maakte Alex Garland zijn fantastische regiedebuut ‘Ex Machina’, een filosofische science-fictionfilm waarin de vraag gesteld wordt of een robot zo echt kan lijken dat het voor mens door kan gaan (en of we een dergelijke ontwikkeling van kunstmatige intelligentie wel moeten willen). In zijn nieuwe film ‘Annihilation’ is Garland al even filosofisch: wat weten we eigenlijk van het ontstaan en het ontwikkelen van de natuur, of het heelal for that matter? In ‘Annihilation’ stapt een groep vrouwelijke wetenschappers het onbekende in op zoek naar antwoorden. Maar degene die verwacht ook maar iets wijzer te zijn na het kijken van de film zal zich bekocht voelen.

Lena, sterk neergezet door Natalie Portman, werkt als biologe op een universiteit nadat ze zeven jaar in het leger zat. Haar man Kane (Oscar Isaac) die ze kent uit haar diensttijd is een jaar geleden opnieuw op missie gegaan en sindsdien niet teruggekeerd. Tot hij ineens weer voor haar neus staat. Al snel blijkt hij niet meer de man te zijn, zoals we hem leren kennen in flashbacks naar hun gelukkige jaren. Wanneer Kane ook nog eens bloed op begint te spugen, gaat alles heel snel. Lena wordt naar een geheime militaire basis gebracht dat aan de rand van The Shimmer staat. The Shimmer is een mysterieuze bubbel die drie jaar geleden is ontstaan na een komeetinslag. Sindsdien is deze bubbel gegroeid en zal het langzaam maar zeker elk stukje aarde opslokken. Verschillende teams zijn The Shimmer ingestuurd in de hoop deze te doorgronden, maar behalve Kane er is nooit iets of iemand teruggekeerd. Om te begrijpen wat er met haar man is gebeurd, besluit Lena met de volgende expeditie mee te gaan. Wanneer zij als enige overlevende terugkeert, wordt ze op de basis intensief ondervraagd. Terwijl Lena vertelt, zien we in flashbacks wat er gebeurd is in The Shimmer.

Na het zien van ‘Annihilation’ heeft productiebedrijf Paramount Studios besloten dat de film te ingewikkeld zou zijn voor het grote publiek, waardoor de film in Nederland enkel op Netflix te zien is. Zonde, want vanaf het moment dat we met Lena The Shimmer betreden is duidelijk dat deze film gemaakt is voor het grote doek. Alles binnen deze geheimzinnige bubbel is aangetast is door het onbekende (zijn het natuurlijke mutaties of is het een buitenaardse kracht?). Het sublieme en het groteske wisselen elkaar af. We zien de meest uiteenlopende bloemformaties samengesteld uit allerlei vormen en kleuren. Een moment later staan we oog in oog met een witte krokodil die met een bek vol haaientanden de aanval inzet op de groep wetenschappers. Elke stap dieper in The Shimmer roept meer vragen op dan antwoorden. De zoektocht is spannend en verveelt geen moment. Als de teamleider stelt dat ze naar de plek van de komeetinslag moeten (“I need to know what’s there”), lijkt dit de plek waar alles samenkomt. Of niet? De slotscène schiet voor de gemiddelde kijker wellicht wat door, maar zal door de liefhebbers van genrefilms gewaardeerd worden als passende climax na de lyrische trip van bijna twee uur.

Garland lijkt met ‘Annihilation’ een kanon aan vragen af te vuren, waar hij vervolgens nauwelijks eentje van beantwoord. Is dat erg? Nee, want filosofische kwesties over sterfelijkheid, schuldgevoel en eigenwaarde zullen voor de meesten van ons altijd ongrijpbaar blijven.

Julia van Berlo

Waardering: 4

DVD- en blu-ray-release: 3 april 2019