Ant-Man and the Wasp (2018)

Recensie Ant-Man and the Wasp CinemagazineRegie: Peyton Reed | 118 minuten | actie, avontuur | Acteurs: Paul Rudd, Evangeline Lilly, Michael Peña, Walton Goggins, Bobby Cannavale, Judy Greer, T.I., David Dastmalchian, Hannah John-Kamen, Abby Ryder Fortson, Randall Park, Michelle Pfeiffer, Laurence Fishburne, Michael Douglas, Divian Ladwa, Goran Kostic, Rob Archer, Sean Kleier, Benjamin Byron Davis, Michael Cerveris

De Marvel Studios zijn ontzettend goed ingespeeld op de wensen van bioscoopbezoekers. Deze filmstudio weet wat stripliefhebbers willen, wat de wensen van doorsnee gezinnen zijn en waar actiefans naar smachten. Vrijwel elke productie uit de Marvel-stal voldoet aan deze checklist. Verwijzingen naar obscure comics, grappige sidekicks, groots spektakel en de casting van grote Hollywood-sterren: alles is tot in de puntjes uitgewerkt. Ook het aanbod helden is lekker divers. De cynische Iron Man is een heel ander personage dan de eervolle Captain America. Dan heb je ook nog de stoere Thor en de onnozele Guardians of the Galaxy als tegenwicht. Ant-Man omarmt de geeky kant van Marvel en is niet bang om zichzelf op de hak te nemen. Deze formule werkt nog steeds en dit tweede deel is dan ook luchtig feelgood popcornvermaak dat je met een lach van oor tot oor de zaal uitstuurt.



In ‘Ant-Man and the Wasp’ ontdek je wat er met Ant-Man alias Scott Lang (Paul Rudd) is gebeurd na zijn optreden in ‘Captain America: Civil War’. De beste man heeft twee jaar huisarrest gekregen na zijn actie in Duitsland waar hij met andere superhelden op de vuist ging en daardoor ruzie kreeg met Hope Van Dyne (Evangeline Lilly) en haar vader Hank Pym (Michael Douglas). Sindsdien is Scott geen Ant-Man meer geweest. Na een visioen waarin hij de verloren moeder (Michelle Pfeiffer) van Hope ziet, besluit de antiheld om contact op te nemen met Hank. Dan belandt alles in een stroomversnelling en mag Ant-Man weer aan de bak. Dit keer met The Wasp, het alter ego van Hope, maar van harte gaat dat niet…



Wat Ant-Man zo’n tof personage maakt, is dat deze superheld zo heerlijk down to earth is. Rudd zet het personage op een zeer sympathieke manier neer, zodat het geen enkel probleem is om je met deze ietwat suffe held te vereenzelvigen. De film weet dat het bronmateriaal knotsgek is en is daar trots op. Zo kun je een hoop vermakelijke onzin voorbij zien komen in de actiescènes. In de trailer zag je al dat tijdens een heftige vechtpartij een zoutvaatje vergroot werd en een miniatuurautootje in een riante gezinswagen transformeerde. Dit soort fragmenten kun je in veelvoud verwachten. De actie is creatief in beeld gebracht.



De actie ziet er dus goed uit en wordt overzichtelijk in beeld gebracht. Dat kan niet van het script gezegd worden, want ‘Ant-Man and the Wasp’ barst uit zijn voegen van de bijpersonages zoals schurk Sonny Burch (Walton Goggins) en nodeloos ingewikkelde plotlijntjes (iets met quantum technologie). Het verhaal, dat door vijf(!) mensen is geschreven, is warrig en gaat ten koste van de echte schurk Ghost (Hannah John-Kamen) die daardoor niet de diepgang krijgt die ze verdient. Ook Laurence Fishburne krijgt als Dr. Bill Foster te weinig te doen. Datzelfde geldt voor Michelle Pfeiffer. De rol van Douglas is dan weer vergroot, wat jammer is want de acteur komt in deze rol nogal zeurderig over.



Regisseur Peyton Reed heeft een onderhoudende film ingeblikt. Ondanks het gebrek aan diepgang en het onduidelijke script verveelt deze productie geen moment. De grapdichtheid is hoog, de actie creatief en de cast charmant. Eén van de betere blockbusters van het jaar.

Frank v.d. Ven

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 18 juli 2018

DVD- en blu-ray-release: 23 november 2018