Antumbra (2012)

Regie: Martijn Calkhoven | 4:01 minuten | korte film, animatie

Als het zo donker is dat je niets ziet, is er dan wel wat? Ja, natuurlijk wel, zo dacht ook de personage van dit verhaal, die vol vertrouwen een donkere kantoorgang in loopt. Maar hij valt, naar beneden, blijft steeds maar vallen en komt steeds weer langs de deur waarachter een heerlijke vers gezette pot koffie op hem staat te wachten.

Een antumbra is een schaduw waarlangs de lichtbron nog zichtbaar is, als bijvoorbeeld een gedeeltelijke zonsverduistering, waar dan een zwarte cirkel op de zon te zien is. Het is het duister tussen het licht in. Het geeft de korte animatiefilm een natuurkundige inslag, maar ook een filosofische, hypothetische benadering, wat zit er dan in die duisternis? Wat gebeurt er als je in het niets valt, steeds langs de deur, zie je dan heel veel deuren, de volgende deur al voor de eerste deur voorbij is?

Je kan ‘Antumbra’ ook zien als gewoon een grappig experiment, een anekdotische film met grappige stijl. Het tempo is rustig, precies snel genoeg om ruimte voor de eventuele verwonderende gedachten te scheppen.  En de film is kort, precies lang genoeg om grappig te zijn. Hoe dan ook wel geslaagd als short!

Mirte Brethouwer