Antwone Fisher (2002)
Regie: Denzel Washington | 120 minuten | drama | Acteurs: Derek Luke, Malcolm David Kelley, Cory Hodges, Denzel Washington, Joy Bryant, Salli Richardson, Leonard Earl Howze, Kente Scott
Een film van topacteur Denzel Washington die geruisloos in de schappen van de videotheek beland. Dat kan toch niet veel zijn? En als het dan ook nog eens om een waargebeurde dramafilm gaat dan zullen veel mensen zich achter de oren krabben en denken dat deze ‘Antwone Fisher’ niets meer is dan een sentimentele woensdagavondfilm. En dat is jammer, want het regiedebuut van Washington is een integer en hartverscheurend drama geworden.
Nieuwkomer Derek Luke speelt de rol van Antwone Fisher. De keuze om een onbekend acteur de hoofdrol te laten spelen is een riskante gok. Want in feite moet deze persoon de complete film dragen of in ieder geval een groot gedeelte daarvan. De regisseur verdient veel lof voor deze gok, daarnaast moet gezegd worden dat Washington nog meer krediet verdient voor de ontdekking van Luke. De debutant speelt namelijk fantastisch, Luke’s spel is rauw, ontzettend krachtig en levensecht. Op subtiele wijze weet hij zijn personage echt tot leven te brengen, door er echt menselijke trekjes aan te geven. Op het eerste gezicht lijkt de norse, boze Fischer niets meer dan een opgeschoten probleemkind, een ongeleid projectiel met gewelddadige uitbarstingen. Maar door de blik en houding van Luke maakt hij Fisher’s inwendige pijn bijna tastbaar. Een zeer indrukwekkende prestatie. Washington zelf speelt een kleine rol als de psychiater van Fisher. Dat doet hij niet onverdienstelijk, maar het is duidelijk dat Washington als regisseur zijn prioriteiten bij de neerzetting van Fisher heeft gezet.
Naast het mooie acteerwerk is de prent ook zeer sterk in het overbrengen van realistische situaties en karakterontwikkelingen. Deze film is geen sprookje waarin een ‘slecht’ persoon uiteindelijk een droomprins wordt. Integendeel, ‘Antwone Fisher’ gaat over een pijnlijk verleden en de enorme kracht die er voor nodig is om je persoonlijke geschiedenis te laten rusten en door te gaan met het leven. Hoe moeilijk dat ook kan zijn. Washington brengt dat goed in beeld door alle mooie en lelijke momenten in Fisher’s leven te tonen. Zijn driftbuien zijn wel te begrijpen, maar niet altijd rechtvaardig. Naast de personen die hij van zich afstoot door zijn woedeuitbarstingen, vervreemd Fisher zelf ook steeds meer van zichzelf.
Als de marinier uiteindelijk verliefd wordt begint hij steeds meer te veranderen. Het mooie van de ontluikende romance tussen Antwone en zijn vriendin (Joy Bryant) is dat het heel goed wordt opgebouwd. De liefde speelt een belangrijke rol in de film als contrast tussen alle ellende die Fisher te verduren kreeg. Deze romance verloopt niet vlekkeloos op een Hollywood-achtige manier. Iemand met problemen verandert niet ineens in een droomprins, dus ook niet Antwone Fisher. Eerst moeten er stapje voor stapje innerlijke demonen worden bestreden.
‘Antwone Fisher’ is een sombere film geworden die hoopvol eindigt. De integere, respectvolle manier waarop dit waargebeurde verhaal wordt verteld is indrukwekkend. De echte Antwone Fisher schreef ook mee aan het script, maar de film is zeker geen ophemelend verhaal geworden. Door het prachtige acteerwerk, de zware sfeer en het verhaal is ‘Antwone Fisher’ een eerlijke dramafilm geworden, die meer verdient dan een sobere woensdagavonduitzending.
Frank v.d. Ven