Anubis en de wraak van Arghus (2009)
Regie: Dennis Bots | 84 minuten | avontuur, familie | Acteurs: Loek Beernink, Lucien van Geffen, Iris Hesseling, Kevin Wekker, Marieke Westenenk, Vincent Banic, Gamze Tazim, Vreneli van Helbergen, Sander van Amsterdam, Patrick Wessels, Claartje Janse, Peter Van den Begin, Bram van der Vlugt
Na meer dan vierhonderd afleveringen en een eerdere speelfilm, is volgens de Vlaamse productiemaatschappij Studio 100 de rek nog steeds niet uit ‘Anubis’. Omdat de eerste film met meer dan een half miljoen bezoekers een groot succes was in de bioscopen, moest en zou er een tweede film komen. In ‘Anubis en de wraak van Arghus’ gaan de vrienden uit het Anubis-internaat samen op pad in een griezelavontuur. Het lijkt een volkomen losstaand avontuur te zijn, omdat er op geen enkele manier duidelijk aan de serie wordt gerefereerd. Ook qua thematiek slaat de film een volstrekt andere weg in. Het is echter de vraag of die keuze wel zo verstandig was.
Appie is jarig en om hem te verrassen besluit de vriendengroep een griezelfeest te houden in een heus spookkasteel. Het belooft een gezellig spektakel te worden, maar de stemming slaat om als een van vrienden plotseling verdwijnt. Tijdens de zoektocht verdwijnen nog meer mensen en worden de overblijvers geconfronteerd met het sinistere verleden van het kasteel. Arghus, een van de vorige bewoners, werd als vampier gezien en zo erg gepest dat hij zo veel jaren later wraak wil nemen op de bezoekers van het spookkasteel. Het is aan de Anubiskids, onder leiding van een doortastende Nienke, om de wraak van Arghus te stoppen.
Wie niet bekend is met de serie ‘Het Huis Anubis’ hoeft niet bang te zijn dat deze film moeilijk te volgen is. De verhoudingen binnen de groep zijn redelijk vlot zichtbaar. Er zijn een paar stelletjes en zowel Appie als Danny zijn verliefd op hetzelfde meisje, wat een weddenschap oplevert wie ze het eerste zal zoenen. Blijkbaar is de film in dit opzicht gericht op zeer jonge kijkertjes, want zelfs de stelletjes doen weinig meer dan schattig knuffelen en als Appie en Danny een kier in de muur ontdekken waarmee ze in de kamer van twee meiden kunnen kijken, komt het niet in ze op om dit uit te buiten. Seks bestaat niet in de wereld van Anubis.
Zoals er wel meer niet lijkt te bestaan. Gezond verstand bijvoorbeeld. Wie gaat er nou bepakt en bezakt naar een spookkasteel zonder eerst inlichtingen in te winnen? En hoe kan het dat er diverse groepen kinderen zijn zoekgeraakt in de buurt van het kasteel, maar dat de politie nog steeds in het duister tast? Reële angst blijft ook grotendeels achterwege. Zelfs als er al diverse mensen uit de vriendengroep zijn verdwenen zonder een spoor achter te laten, ziet Appie de jacht op de vermeende vampier nog steeds als een spelletje. De lach verdwijnt geen moment van zijn gezicht. En zo hebben de meeste personages de nare gewoonte om werkelijk alles met opgekrulde mondhoeken te zeggen. Het is haast alsof ze hun lachen niet kunnen inhouden om de belabberde dialogen.
Door deze simpele, schattige weergave, is de film op geen enkel moment echt eng. Behalve misschien voor de allerkleinste kinderen, die het immers niet zal opvallen hoe grote blokken beton gewoon omhoog stuiteren als ze op de grond terecht komen. Maar tieners, vermoedelijk toch de oorspronkelijke doelgroep van ‘Anubis’, zullen er weinig te griezelen in vinden. Van een echt raadsel is ook al geen sprake, dus de film slaat in alle opzichten de plank lelijk mis. Alleen de allergrootste fans zullen er misschien nog wat aan vinden, omdat het waarschijnlijk de laatste film is waarin hun helden te zien zijn. In de serie hebben ze hun langste tijd inmiddels wel gehad. En dat is misschien maar goed ook, want vrijwel de gehele cast is de twintig al geruime tijd gepasseerd. Dus de tijd van kleutertje spelen is inmiddels wel voorbij.
Wouter de Boer
Waardering: 2
Bioscooprelease: 16 december 2009