Appleseed – Appurushîdo (2004)
Regie: Shinji Aramaki | 103 minuten | animatie | Originele stemmencast: Ai Kobayashi, Jûrôta Kosugi, Yuki Matsuoka, Asumi Miwa, Akimoto Tsubasa, Yuzuru Fujimoto
Het heeft een tijdje mogen duren, maar in navolging van onze Japanse vrinden kunnen wij Hollanders nu ook genieten van de geavanceerde anime ‘Appleseed’. In 2004 werd de experimentele cartoon met open armen ontvangen vanwege de bijzondere cellshaded-animatietechniek. Een dikke twee jaar later is de impact van dit kleurencircus enigzins verbleekt. Niet dat ‘Appleseed’ er slecht uitziet, integendeel, maar de cellshaded techniek (computerbeelden met zwart omlijnde balken eromheen) is ondertussen zo ingeburgerd dat het een stuk minder indruk maakt als twee jaar geleden. Kortom: het nieuwtje is er af. Heeft de film de moordende tand des tijds doorstaan of is de gimmick te dun om een hele film te dragen?
In ‘Appleseed’ wordt het weinig opbeurende verhaal verteld van een wereld na WOIII. De mensheid heeft een derde grootschalige oorlog uitgelokt en talloze doden en uiteengereten steden zijn het gevolg. De overlevenden beseffen dat het moorden gestopt moet worden en dat heeft geresulteerd in een nieuw gekweekt mensenras: de bioroids. De gekloonde bioroids zijn ontdaan van menselijke emoties als haat en jaloezie en moeten het leven in de grote steden veraangenamen. Een aantal ‘pure’ mensen zijn niet blij met de ‘indringers’ en gebruiken geweld om de ongewenste massa weg te pesten. In deze stad, ironisch genoeg Utopia genaamd, leeft supersoldate Deunan Knute. Samen met haar voormalige geliefde, de android Briareos, probeert ze de orde te handhaven in een door terrorisme verscheurde maatschappij.
Als je een beetje bekend bent met de Japanse cartoons, dan weet je dat het verhaaltje achter ‘Appleseed’ op z’n zachtst gezegd behoorlijk uitgekauwd is. Zaken als WOIII, verdoemde minnaars en vreemdelingenhaat zijn zeer populaire thema’s in het anime-wereldje. Maakt dat wat uit om van deze tekenfilm te genieten? Nee, zeker niet. Het is overduidelijk dat de (toentertijd) baanbrekende animatiestijl de grote troef van de film is. En het moet gezegd worden dat ‘Appleseed’ er bij vlagen zeker mag wezen. De machines en special effects zien er fantastisch uit. Ook het heldere kleurenpalet en dynamische cameravoering zijn spectaculair om te bekijken. De emoties van de menselijke personages zijn minder overtuigend in beeld gebracht. De vrij gevoelloze gezichtsuitdrukkingen slepen je nooit echt het verhaal in, zodat je naar een vrij statisch geweldsextravaganza zit te kijken.
Wat dan weer wel in het voordeel van de makers spreekt, is dat ze geen klakkeloze re-make van de originele ‘Appleseed’ van Masamune Shirow hebben neergezet. De handmatig getekende film, uit 1988, verschilt erg veel van de uit 2004 stammende versie. Vooral qua toon zijn er grote verschillen te ontdekken. Anno 2004 is robot Briareos een verbitterde ziel en geen zorgeloze playboy. Deunan daarentegen is een moegestreden soldate en geen vrolijke meid met een passie voor wapengeweld. De depressieve ‘Appleseed’ komt niet even sterk over, al worden er zeker wat onopgehelderde zaken beter belicht, zoals de origine van Briareos bijvoorbeeld. Toch wordt de zwaarmoedige sfeer iets te sterk aangezet, zodat het melodrama (met flinterdunne karakters)soms vermoeiend overkomt.
Laat de minpunten je er niet van weerhouden om dit spetterende (maar ietwat gedateerde)spektakel te gaan bekijken. Een mooie kennismaking voor iedereen die niet bekend is met het fenomeen anime. Animaniacs zullen niet overdonderd worden door het verhaal, maar de actiescènes maken veel goed.
Frank v.d. Ven