Armor (2024)

Regie: Justin Routt | 89 minuten | actie, misdaad | Acteurs: Jason Patric, Sylvester Stallone, Josh Wiggins, Dash Mihok, Blake Shields, Josh Whites, Jeff Chase, Martin Bats Bradford, Erin Ownbey, Justin William Davis, Matthew Rimmer, Joel Cohen, Laney Taylor, Beau Bommarito, Miller Garfinkel, Billy Viores, Leslee Emmett, Austin Zelan, Gustavo Peña, David Perks, Edward Wannage

Wat krijg je als je alle ingrediënten van een klassieke heist-thriller in een stalen geldtransportbus stopt, maar vergeet de tank bij te vullen voor vertrek? ‘Armor’, geregisseerd door Justin Routt, probeert de spanning te vatten en de emotie ervan af te laten spatten. Helaas blijft de film vaak hangen in een trage achtervolging van te veel ambitie en te weinig focus.

Het uitgangspunt is veelbelovend: vader James (Jason Patric) en zoon Casey (Josh Wiggins) werken samen aan een ogenschijnlijk gewone transportklus, totdat een gewelddadige overval hen dwingt niet alleen te vechten voor hun leven, maar ook voor hun complexe relatie. James liegt namelijk al maanden over de terugval van zijn alcoholverslaving, om een trauma uit het verleden te verwerken. Dit zorgt voor een interessante dynamiek tussen vader en zoon die potentieel biedt voor karakterontwikkeling, maar helaas grotendeels aan de oppervlakte blijft.

De film wil veel tegelijk: gespierde actie, een breekbaar vader-zoonverhaal, psychologische spanning, en zelfs filosofische reflectie op macht en verlies. Dat is op zich niet verkeerd, maar Routt weet deze elementen niet volledig naadloos te verweven. Het gevolg is een film die op meerdere vlakken iets probeert, maar nergens echt overtuigt. De criminelen die het tweetal belagen blijven vaag en weinig uitgewerkt. Hierdoor komen ze niet overtuigend over. Hoewel Sylvester Stallone prominent op de poster prijkt, blijft zijn rol als Rook beperkt en weinig memorabel. Het voelt eerder als een betaalde tussenstop dan als een dragende rol. De momenten waarin andere personages kort het voortouw nemen, zorgen voor variatie, maar ondermijnen de spanningsboog en zorgen op hun beurt voor een gefragmenteerd verhaal.

Hoewel ‘Armor’ vaak doorzichtige foreshadowing hanteert – zoals wanneer Casey op de ochtend van de overval tegen zijn vader zegt dat hij wel wat meer actie op het werk zou willen, waarna prompt een gewapende overval plaatsvindt – kent het verhaal op een bepaald moment toch een verrassende wending. Zo is er het moment waarop Rook, de leider van de overvallers, zich onverwacht terugtrekt uit de climax. Niet zozeer uit moreel besef, maar wellicht omdat hij inziet dat deze strijd niet de moeite waard is.

Ondanks dat ‘Armor’ ten slotte vaak wordt betiteld als actie/thriller, voelt het op meerdere momenten eerder aan als een tragikomische documentaire over de mannelijke mystiek en de kwetsbaarheid die daaronder schuilt. Kortom, een clubje breekbare ego’s met veel vuurwapens en weinig richting. Met een strakkere regie, helderder scenario en betere dosering van dramatiek had dit verhaal uiteindelijk meer impact kunnen maken.

Stef Roefs

Waardering: 1.5

VOD-release: 9 januari 2025