Ash (2025)

Regie: Flying Lotus | 95 minuten | horror, science fiction | Acteurs: Eiza González, Aaron Paul, Iko Uwais, Kate Elliott, Beulah Koale, Flying Lotus

Voorbeelden van goede kosmische horrorfilms zijn Alex Garlands ‘Annihilation’ uit 2018 en John Carpenters ‘The Thing’ uit 1982. In kosmische horror wordt de nadruk meer gelegd op de horror van het onbekende en onbegrijpelijke dan op bloederige of schokkende elementen. Muzikaal meesterbrein Flying Lotus waagt zich met ‘Ash’ aan een film in dit subgenre. Hij had zijn tijd wellicht beter aan andere dingen kunnen besteden.

In ‘Ash’ zien we hoe Riya ontwaakt op een planeet ver van de aarde. Haar crewleden zijn allemaal dood, terwijl zij geen idee meer heeft wat er gebeurd is. Als een man genaamd Brion bij haar opduikt om haar te helpen, wordt ze achterdochtig. Toch gaan ze samen op ontdekkingstocht naar wat er precies gebeurd is.

Wanneer je een film kijkt wil je worden verrast en geprikkeld. Je wilt kunnen meeleven met de personages die vaak verwikkeld zijn in problemen. Er is niets mooier dan een film die je helemaal naar binnen zuigt en je even de dagelijkse sleur laat vergeten. Helaas zitten er ook veel rotte appels tussen. ‘Ash’ is een film die in geen enkele hoedanigheid ook maar iets bijdraagt aan de filmannalen.

Van begin tot eind wordt er een enorme bak los zand gelost. Flying Lotus schiet met losse flodders. ‘Ash’ is een bad trip die je het liefst zo snel mogelijk weer wilt vergeten. Het is allemaal erg onsamenhangend en je krijgt bijna het idee dat de acteurs ook geen idee hebben waar ze zich eigenlijk voor hebben opgegeven. Eiza González en met name Aaron Paul – die vooral bekend is van zijn rol als Jesse Pinkman in “Breaking Bad” – zijn twee goede acteurs, maar komen hier niet lekker uit de verf. Het is ook lastig om iets goeds te kunnen maken van dialogen die totaal inspiratieloos geschreven zijn. Er is geen enkele scène aan te wijzen waarbij je echt meeleeft met de personages of het met ze te doen krijgt. Ze krijgen nul achtergrond mee en zijn buitengewoon nietszeggend.

Bijna elke scène baadt in neonrood, waardoor het voelt alsof je naar een lange, gekunstelde videoclip zit te kijken. Daarnaast zien we af en toe omgevingsshots die werkelijk niets toevoegen aan het geheel. Creatieve zielen zijn van groot belang, en Flying Lotus heeft zijn muzikale creativiteit ruimschoots bewezen in de loop der tijd, maar creativiteit kan al gauw omslaan in overpretentieus gezever. En dat is precies wat ‘Ash’ is.

Het slotstuk beaamt de pretentie en is een Temu-versie van films als ‘Alien’ en het eerdergenoemde ‘The Thing.’ De visuele effecten dragen nog verder bij aan de malaise die allang was ingezet. ‘Ash’ is een film waar je bijna niet doorheen komt. Alleen de muziek, gecomponeerd door Flying Lotus zelf, is enigszins te pruimen. Dit is een kosmische horrorfilm die per direct naar het grofvuil mag.
Sjoerd Crins

Waardering: 1

VOD-release: 24 april 2025 (Prime Video)