Ashura – Ashura-jô no hitomi (2005)
Regie: Yojiro Takita | 118 minuten | actie, drama, komedie, fantasie | Acteurs: Somegoro Ichikawa, Rie Miyazawa, Kanako Higuchi, Atsuro Watabe, Takashi Naitô, Hanae Kan
Dat er in Japan heel wat leuke en bijzondere films gemaakt worden, wist je waarschijnlijk al. Het is dan ook een raadsel waarom films uit Azië vaak zo anoniem de schappen van de videotheek worden ingeloodst. Zeker in het geval van ‘Ashura’. Hoewel er het een en ander mankeert aan deze film, is het echt zo’n productie die vooral op het witte doek goed tot zijn recht komt.
‘Ashura’ draait om Izumo, een gepensioneerde demonenslachter. De man slijt zijn dagen als acteur in de hoop om in het reine te komen met zichzelf. Het leven van onze held verandert als hij een jonge vrouw ontmoet. De lieflijke dame ziet er ogenschijnlijk onschuldig uit, maar diep in haar binnenste schuilt een moordlustige demon. Izumo moet het monster doden, maar ondertussen is hij verliefd geworden op de vrouw. Er gaan slachtoffers vallen.
Het verhaal van ‘Ashura’ klinkt behoorlijk simpel, maar dat is maar schijn. De film is volgepropt met zijplotjes, intrigerende personages en vreemde plotwendingen. ‘Ashura’ is de verfilming van het gelijknamige Japanse theaterstuk, al zou je dat niet verwachten als je de rolprent ziet. Het avontuurlijke sprookje zit boordevol actie en er gebeurt veel in korte tijd. Iets wat je niet snel verwacht van een toneelstuk. Okay, het is geen Hamlet wat je te zien krijgt, maar verhaaltechnisch gezien, is het een bijhoorlijk complex vertelsel dat meerdere kijkbeurten nodig heeft wil je er ten volle van genieten.
Regisseur Yojiro Takita heeft zijn best gedaan om de complexe materie om te zetten naar een kijkbare film, maar toch is de film af en toe iets te vol. Het valt op dat ‘Ashura’ een vreemd brouwsel van verschillende stijlen is. In de kern is de film een melodrama over twee gedoemde minnaars. Toch kun je de film net zo goed een klucht of snoeiharde actiefilm noemen. Het is leuk om verschillende disciplines samen te zien komen in een film, maar Takita kan niet voorkomen dat er een stijlbreuk ontstaat. Op de emotionele momenten weet je niet op je de extravagante typetjes nu wel of niet serieus moet nemen.
Voor een theaterstuk zijn de karakters namelijk erg licht. De personages lijken weggelopen te zijn uit een anime. De uitvergrote karaktertrekjes van de helden komen cartoonesk over en ook de groteske kapsels van de cast doen denken aan een tekenfilm. Gelukkig weten de acteurs dankzij hun charisma de aandacht vast te houden. Daarnaast zijn de decors en de actiescènes van een ongekend hoog niveau. ‘Ashura’ is duidelijk een big budget productie waar heel wat geld in is gestoken. De special effects en de aankleding van de film zien er erg strak uit.
Hoewel ‘Ashura’ een bizarre mengelmoes van genres is en niet altijd weet te overtuigen, blijft de film erg fascinerend. Niet alleen is het verhaal erg interessant, ook de sfeer van Middeleeuws Japan is goed getroffen. Het liefdesverhaaltje is leuk uitgevoerd, de soundtrack van Yoko Kanno is bezwerend, de knokpartijtjes zien er goed uit en de anime-look is ook alleraardigst: wat wil je nog meer? Een lekker tussendoortje dus.
Frank v.d. Ven