Atlantic City (1980)

Regie: Louis Malle | 104 minuten | komedie, romantiek, misdaad | Acteurs: Burt Lancaster, Susan Sarandon, Michel Piccoli, Hollis McLaren, Robert Joy, Moses Znaimer, Robert Goulet, Al Waxman, Kate Reid, Angus MacInnes, Sean Sullivan, Wallace Shawn, Harvey Atkin, Norma Dell’Agnese, Louis Del Grande, John McCurry, Eleanor Beecroft, Cec Linder, Sean McCann, Vincent Glorioso, Adèle Chatfield-Taylor, Tony Angelo, Sis Clark, Gennaro Consalvo, Lawrence McGuire, Ann Burns, Marie Burns, Jean Burns, Connie Collins, John Allmond, John J. Burns

‘Atlantic City’ draait om de oude Lou Pascal (Burt Lancaster), een kleine dief die zijn dagen doorbrengt als hulpje van zijn luie onderbuurvrouw, en om de jongere Sally (Susan Sarandon), een croupier in opleiding. Zij werkt ondertussen in een oesterbar en smeert zich vanwege de stank elke avond in met citroensap. Lou kijkt elke keer stiekem toe. Hij ziet de jongedame wel zitten maar heeft weinig middelen om haar voor zich te winnen.

Dit verandert wanneer Sally plots twee oude bekenden, haar man Dave en haar zus Chrissie, op bezoek krijgt. De twee waren er ooit samen vandoor gegaan maar hebben nu Sally’s hulp nodig. Excuses voor de nogal botte actie is volgens Dave niet nodig, want “sommige dingen gebeuren nou eenmaal”. Hij zit met een flinke lading drugs en probeert deze in Atlantic City te verkopen. In zijn zoektocht naar een koper ontmoet hij Lou, naar eigen zeggen ooit een grote crimineel, en deze helpt hem om de lading te slijten. De problemen beginnen wanneer Dave door een drugshandelaar om het leven wordt gebracht en Lou met de buit weet weg te komen. Ineens heeft hij weer geld en bovendien lijkt het een uitgelezen kans zijn bestaan als kruimeltjesdief in te ruilen voor die van een grote jongen. In een patserig wit pak en en met een hoop materieel gepronk probeert hij Sally te verleiden.

‘Atlantic City’ is, ondanks enkele misdaadelementen, bovenal een komedie. De film behandelt op ironische wijze het leven vol schijnvertoon in Atlantic City en haar oude glorie, waar nog vaak naar wordt teruggegrepen. Maar het gaat om vervlogen tijden. Iedereen wordt oud en de dagen van weleer zijn voorbij. De nostalgie overstemt het heden en het zelfbeeld komt al lang niet meer overeen met de werkelijkheid. “Je leeft teveel in het verleden”, zegt Lou tegen een oude bekende. Maar als er iemand teveel teruggrijpt naar zijn jongere jaren dan is het Lou wel. En hij is zo gretig om weer in aanzien te stijgen dat het allemaal meer weg heeft van een zinloze wanhoopspoging dan van een succesvolle wederopstanding. Bovendien ga je je als kijker geleidelijk aan afvragen of Lou wel zo’n big shot was.

Burt Lancaster, die hier al dik in de zestig was, is bijzonder leuk in deze rol. Eigenlijk zou de iets oudere Robert Mitchum de rol op zich nemen, maar toen de producent zag dat Mitchum net een facelift had ondergaan, viel deze af. Het is tekenend voor het beoogde karakter van Lou. Het is alleen jammer dat de rest van de cast een beetje achterblijft bij Lancaster. Michel Piccoli heeft nog een aardige rol als opdringerige casinomedewerker en Sarandon acteert niet slecht, maar wordt vooral door Lancaster overstemd.

De humor is bij vlagen scherp en erg leuk en de film geeft een mooi en overtuigend beeld van het leven in de casinowereld van Atlantic City. Bovendien vormen de jaren 80 een bijzonder leuke setting, het heeft allemaal wat foutigs, iets wat het verhaal goed van pas komt. Maar de film blijft een beetje hangen tussen een echte komedie en een misdaadverhaal. Ook had de film iets meer diepgang kunnen gebruiken om het allemaal net iets meer bijzonder te maken. Want ondanks de vele prijzen en nominaties, waaronder 5 voor de Oscars, wordt ‘Atlantic City’ echter nergens echt speciaal. De film is leuk voor liefhebbers van Lancaster en kijkt bovendien lekker weg, maar binnen het werk van Louis Malle is het niet meer dan een leuke middenmoter.

David Croese

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 29 januari 1981