Atomic Blonde (2017)

Recensie Atomic Blonde CinemagazineRegie: David Leitch | 115 minuten | actie, thriller | Acteurs: Charlize Theron, James McAvoy, Eddie Marsan, John Goodman, Toby Jones, James Faulkner, Roland Møller, Sofia Boutella, Bill Skarsgård, Sam Hargrave, Jóhannes Haukur Jóhannesson, Til Schweiger, Barbara Sukowa, Attila Árpa, Martin Angerbauer

Vele kneuzingen en blauwe plekken en zelfs twee gebroken tanden… Je moet er wat voor over hebben om een door de wol geverfde actieheldin neer te zetten. Charlize Theron werkte vijf jaar aan ‘Atomic Blonde’ (2017) en investeerde miljoenen in de verfilming van ‘The Coldest City’, een stripreeks van Antony Johnston en Sam Hart waar de actrice direct door gefascineerd was. Niet in de laatste plaats omdat de geboren Zuid-Afrikaanse van mening is dat vrouwen net zo goed actiehelden kunnen spelen als mannen. Zeker als ze, zoals zij zelf, niet te beroerd zijn de nodige butsen en deuken op te lopen. Theron trainde in de aanloop naar de opnamen vaak samen met Keanu Reeves, die op dat moment in voorbereiding was op ‘John Wick 2’. “Hij motiveerde me om tot het uiterste te gaan,” zegt ze daarover. “Sommige blessures waren zo heftig dat de make-up afdeling niet eens meer echte wonden hoefde te schminken.” Dat gevecht staat symbool voor Therons strijd voor meer vrouwelijke hoofdrollen in actiefilms. Want, zo meent ze, waarom moeten vrouwen altijd een reden hebben om de handen te laten wapperen? Waarom kunnen ze niet gewoon lekker de beuk erin gooien, zoals Jason Bourne en James Bond dat ook doen? Bij hen wordt nooit gezocht naar een motivatie, want iedereen accepteert dat ze strijden omdat dat ‘part of the job’ is. Zo is dat ook voor Lorraine Broughton, het centrale personage in ‘Atomic Blonde’. Theron: “Ze is gewoon een steengoede MI6-agente, punt uit.”

Spionnenfilms staan doorgaans bekend om hun (onnodig) complexe verhaal, waar vaak geen touw aan vast te knopen is. ‘Atomic Blonde’ is daarop geen uitzondering. Het verhaal speelt zich als één lange flashback af aan de vooravond van de val van de Berlijnse Muur in 1989. MI6-agent James Gascoigne (Sam Hargrave) wordt vermoord door KGB-agent Yuri Bakhtin (Jóhannes Jóhanneson), die The List van hem steelt. Dit kleinood, verborgen in een polshorloge, bestaat uit een stuk microfilm en is zeer gewild bij alle betrokken partijen, omdat de namen van alle actieve dubbelspionnen erop staan. Tien dagen later wordt Lorraine Broughton (Charlize Theron), één van de beste spionnen van de MI6, door haar baas Eric Gray (Toby Jones) en CIA-topman Emmett Kurzfeld (John Goodman) ondervraagd over haar missie naar Berlijn. De dag na Gascoignes overlijden is ze naar de Duitse hoofdstad gestuurd om The List terug te halen en om Satchel, de ervaren dubbelspion die Gascoigne heeft verraden maar wiens identiteit niet bekend is,uit te schakelen. Bij aankomst in Berlijn wordt ze meteen omsingeld door de troepen van Aleksander Bremovych (Roland Moller), een wapenhandelaar die nauwe banden heeft met de KGB. Vervolgens ontmoet ze haar belangrijkste contactpersoon ter plaatse, MI6-agent David Percival (James McAvoy) en doorzoekt ze Gascoignes flat. Al gauw ontstaan de vermoedens dat Percival dubbelspion Satchel is. Bakhtin kondigt intussen aan The List te verkopen aan de hoogste bieder…

In de basis is ‘Atomic Blonde’ een spionagethriller zoals we er al zo veel zagen, maar dan met een vrouwelijke heldin in de hoofdrol. Maar Theron vond dat nog niet genoeg onderscheidend en vroeg scenarioschrijver Kurt Johnstad om nieuwe ideeën. Hij suggereerde een lesbisch subplotje, vandaar dat Lorraine Broughton een spannend onderonsje heeft met de Franse undercover-agent Delphine Lasalle (Sofia Boutella). Regisseur David Leitch, die met deze film zijn debuut maakt, benadrukt dat de scène met Theron en Boutella absoluut niet als provocerend bedoeld is, maar moet onderstrepen dat spionnen ver gaan om de benodigde informatie te verkrijgen. Feit is dat het subplotje amper iets toevoegt, in een wirwar aan intriges waar nauwelijks een touw aan vast te knopen valt. ‘Atomic Blonde’ moet het meer van de verpakking hebben dan van de inhoud. En die verpakking mag er zijn. Leitch is van huis uit stuntman en -coördinator, die onder meer meewerkte aan ‘Fight Club’ (1999), ‘The Matrix’-reeks en de trilogie rond Jason Bourne, dus het zal niemand verbazen dat met name de actiescènes tot in de puntjes verzorgd zijn. De actie- en stuntscènes vormen een waar visueel spektakel, met imponerende vechtchoreografieën, waarin Charlize Theron (die ooit balletdanseres was en wel raad weet met dit soort moves) op indrukwekkende wijze haar mannetje staat.

Theron lijkt haar niche te hebben gevonden in Hollywood: actiefilms met badass-vrouwen in de hoofdrol. Haar uitstraling is krachtig genoeg om het publiek van begin tot eind te boeien. De plot zullen de meeste mensen halverwege loslaten, want die is niet te volgen (al is de onthulling van de ware identiteit van Satchel ook weer niet echt een verrassing), maar met het visuele spektakel, de overtuigende actiescènes en de magnetische aantrekkingskracht van Theron valt er genoeg te genieten van ‘Atomic Blonde’.

Patricia Smagge

Waardering: 3

Bioscooprelease: 10 augustus 2017
DVD- en blu-ray-release: 13 december 2017